نتائج البحث: 6236
|
ترتيب الآية | رقم السورة | رقم الآية | الاية |
5830 | 82 | 1 | بسم الله الرحمن الرحيم إذا السماء انفطرت |
| | | هنگامی که آسمان شکافته میگردد. [[«إِنفَطَرَتْ»: شکافته شد. درز برداشت (نگا: حاقّه / 16، انشقاق / 1).]] |
|
5831 | 82 | 2 | وإذا الكواكب انتثرت |
| | | و هنگامی که ستارگان از هم میپاشند و پخش و پراکنده میشوند. [[«إنتَثَرَتْ»: پراکنده شد. از هم پاشید.]] |
|
5832 | 82 | 3 | وإذا البحار فجرت |
| | | و هنگامی که دریاها شکاف برمیدارند. و به هم میپیوندند. [[«فُجِّرَتْ»: برجوشانده شدند و راه آنها به هم بازگردانده شد. یعنی کوهها و تپهها و ارتفاعات سواحل دریاها برداشته شد و آب دریاها به هم آمیخته گردید. منفجر گردانده شد. یعنی اتمهای دو عنصر اساسی آب، اکسیژن و ئیدروژن، بر اثر یک جرقّه و واکنش، آزاد و منفجر گردید (نگا: نمونه، تفهیمالقرآن).]] |
|
5833 | 82 | 4 | وإذا القبور بعثرت |
| | | و هنگامی که گورها زیر و رو میگردند (و مردگان زنده میشوند و بیرون میآیند و برای حساب آماده میشوند). [[«بُعْثِرَتْ»: زیر و رو گردانده شد. پراکنده و گشوده گردانده شد.]] |
|
5834 | 82 | 5 | علمت نفس ما قدمت وأخرت |
| | | آن گاه هرکسی میداند چه چیزهائی را پیشاپیش فرستاده است، و چه چیزهائی را واپس نهاده است و بر جای گذاشته است. [[«مَا قَدَّمَتْ»: کارهای نیکو یا زشتی که انسان در زندگانی خود انجام داده است و پیش از مرگ بدانها دست یازیده است. کارهای نیکی که کرده است. «مَآ أَخَّرَتْ»: کارهائی که آثار آنها بعد از او در دنیا باقی مانده است و نتائج آنها به او رسیده است، از قبیل مقاصد رحمانی همچون خیرات و صدقات جاریه و بناها و کتابهای مفید، یا مقاصد شیطانی همچون بدعتها و نوشتههای بد و قمارخانهها و مشروبخانهها، و غیره. یا کارهای نیکی که بر اثر سهلانگاری نکرده است (نگا: قیامت / 13).]] |
|
5835 | 82 | 6 | يا أيها الإنسان ما غرك بربك الكريم |
| | | ای انسان! چه چیز تو را در برابر پروردگار بزرگوارت مغرور ساخته است و در حق او گولت زده است (که چنان بیباکانه نافرمانی میکنی و خود را به گناهان آلوده میسازی؟!). [[«مَا غَرَّکَ»: چه چیز تو را فریفته است؟ چه چیز مغرورت ساخته است؟ این پرسش، بیانگر تهدید شدیدی، و در عین حال توأم با نوعی لطف و محبّت است. «الْکَرِیمِ»: عظیم. بزگوار (نگا: المراغی).]] |
|
5836 | 82 | 7 | الذي خلقك فسواك فعدلك |
| | | پروردگاری که تو را آفریده است و سپس سر و سامانت داده است و بعد معتدل و متناسبت کرده است. [[«خَلَقَکَ»: تو را از نیستی به هستی آورده است. تو را شکل بخشیده است. «سَوَّاکَ»: تو را سر و سامان و نظم و نظام داده است (نگا: بقره / 29، کهف / 37، قیامت / 38). «عَدَلَکَ»: تو را معتدل القامه و متناسب الاعضاء کرده است.]] |
|
5837 | 82 | 8 | في أي صورة ما شاء ركبك |
| | | و آن گاه به هر شکلی که خواسته است تو را درآورده است و ترکیب بسته است. [[«صُورَةٍ مَّا»: واژه (مَا) زائد و دالّ بر تفخیم و تعظیم چیزی است که بدان افزوده میگردد (نگا: جزء عم شیخ محمّد عبده). در اینجا دالّ بر بدیع و زیبا بودن و تمام و کمال خلقت انسان است.]] |
|
5838 | 82 | 9 | كلا بل تكذبون بالدين |
| | | هرگزا هرگز! (آن چنان که میپندارید نیست). اصلاً شما (روز) سزا و جزا را دروغ میپندارید و نادرست میدانید. [[«الدِّینِ»: سزا و جزا (نگا: فاتحه / 4).]] |
|
5839 | 82 | 10 | وإن عليكم لحافظين |
| | | بدون شکّ نگاهبانانی بر شما گمارده شدهاند. [[«حَافِظِینَ»: نگهبانان. مراد فرشتگانی است که مأمور حفظ و نگهداری اعمال انسانها هستند (نگا: ق / 17، زخرف / 80).]] |
|