نتائج البحث: 6236
|
ترتيب الآية | رقم السورة | رقم الآية | الاية |
5682 | 78 | 10 | وجعلنا الليل لباسا |
| | | و شب را جامه و پوشش ننمودهایم؟ (تا در خلوت شب، دور از دیدگان مردمان آرامش و آسایش کنید، و به تجدید قوا بپردازید). [[«جَعَلْنَا الَّیْلَ لِبَاساً»: (نگا: فرقان / 47). پرده شب، لباس و پوششی است بر اندام زمین. با فرو افتادن پرده ظلمت، نور آفتاب برچیده میشود، و فعّالیّتهای خستهکننده انسانها و حیوانها تعطیل میگردد.]] |
|
5683 | 78 | 11 | وجعلنا النهار معاشا |
| | | و روز را وقت تلاش و کوشش زندگی نکردهایم؟ (تا پس از تجدید قوا در شب، در روز به کار و کسب بپردازید). [[«مَعَاشاً»: وقت زندگی. زمان خیزش و کوشش. حیات و زندگی. اسم زمان یا مصدر میمی عیش است که به زندگی ویژه آدمیان اطلاق میشود.]] |
|
5684 | 78 | 12 | وبنينا فوقكم سبعا شدادا |
| | | و بالای سر شما هفت آسمان استوار نساختهایم؟ (و بر فراز فرش زمین، خرگاه آسمان را برافراشته نکردهایم؟). [[«سَبْعاً»: هفت. این عدد برای تکثیر است و اشاره به کُرات متعدّد آسمان و مجموعههای منظومهها و کهکشانهای فراوان جهان هستی است که دارای ساختار استوار و بزرگی هستند. و یا بر تحدید دلالت دارد، امّا آنچه ما از ستارگان میبینیم همه متعلّق به آسمان اوّل است و ماورای آن، شش آسمان دیگر وجود دارد که از دسترس علم بشر بیرون و فراتر است (نگا: صافّات / 6، فصّلت / 12).]] |
|
5685 | 78 | 13 | وجعلنا سراجا وهاجا |
| | | و چراغ درخشان و فروزانی را نیافریدهایم؟ (تا در بزمگاه جهان محیط را برایتان روشن و گرم دارد؟). [[«جَعَلْنَا»: آفریدهایم. جعل در اینجا به معنی خلق است (نگا: اعراب القرآن درویش). «سِرَاجاً»: چراغ. «وَهَّاجاً»: درخشان. فروزان. مراد خورشید است.]] |
|
5686 | 78 | 14 | وأنزلنا من المعصرات ماء ثجاجا |
| | | و از ابرهای افشارنده، آب فراوان ریزنده فرو نفرستادهایم؟ [[«الْمُعْصِرَاتِ»: جمع مُعْصِر، ابرهائی که زمان باریدن آنها فرا رسیده باشد. گویا ابرها به هنگام تراکم، سیستمی بر آنها حاکم میشود که خود را میفشارند و در نتیجه باران از آنها میبارد (نگا: نمونه). «ثَجَّاجاً»: بسیار ریزنده و بارنده. پیاپی ریزان.]] |
|
5687 | 78 | 15 | لنخرج به حبا ونباتا |
| | | تا با آن برویانیم دانهها و گیاهها را. [[«حَبّاً»: دانههای خوراکی. مراد خوراک انسان است. «نَبَاتاً»: گیاهان. مراد خوراک حیوان است.]] |
|
5688 | 78 | 16 | وجنات ألفافا |
| | | و باغهای درهم و انبوه را. [[«أَلْفَافاً»: مفرد آن (لَفّ) یا (لَفیف) است، و بعضی هم معتقدند که مفرد ندارد، به معنی: انبوه، درهم پیچیده، سر در هم کشیده.]] |
|
5689 | 78 | 17 | إن يوم الفصل كان ميقاتا |
| | | روزِ داوری (خداوند جهان در بین مردمان) و جدائی (حق از باطل، و حقائق از اوهام، و مؤمنان از کافران)، وقت مقرّر (رستاخیز همگان) است. [[«یَوْمَ الْفَصْلِ»: (نگا: صافّات / 21، دخان / 40، مرسلات / 13 و 14 و 38). «مِیقَاتاً»: میعاد. وقت معیّن و مقرّر برای زنده شدن (نگا: اعراف / 142 و 187، شعراء / 38، واقعه / 50).]] |
|
5690 | 78 | 18 | يوم ينفخ في الصور فتأتون أفواجا |
| | | همان روزی که در صور دمیده میشود و شما گروه گروه و دسته دسته (به سوی میدان محشر) میآئید. [[«یَوْمَ»: بدل از (یَوْمَ الْفَصْلِ) یا (مِیقَاتاً) است، یا مفعولٌبه برای فعل محذوف (أَعْنِی) است. «الصُّورِ»: بوق. شیپور. آنچه در این آیه آمده است اشاره به دمیدن در صُور برای دومین بار است که نفخه حیات مجدّد و رستاخیز مردگان است. «أَفْوَاجاً»: جمع فَوْج، گروهها و دستهها. قیامت، موضعها و موقعیّتهای گوناگونی دارد. در جائی مردم گروه گروه همراه با پیشوایان خود رهسپار میدان محشر میگردند (نگا: اسراء / 71) و در جائی هرکدام همراه با یک نفر مأمور و یک گواه در پای دادگاه عدل الهی حاضر میشوند (نگا: مریم / 95، ق / 21).]] |
|
5691 | 78 | 19 | وفتحت السماء فكانت أبوابا |
| | | و آسمان باز و گشوده میگردد و به درها و دروازهها تبدیل میشود. [[«فُتِحَتْ»: باز گردید. گشوده شد. ذکر فعل به صورت ماضی برای تحقّق است. مراد از باز شدن آسمان، اشاره به متلاشی شدن کرات آسمانی است که آن اندازه در آنها شکافها ایجاد میگردد که گوئی سرتاسر آن تبدیل به درها و دروازههائی شده است (نگا: انشقاق / 1، انفطار / 1). به تعبیر دیگر، در آن روز نظم کائنات بهم میخورد و کرات ما به کرات دیگری تغییر شکل میدهند (نگا: ابراهیم / 48). شاید اشاره به این هم باشد که در چنین روزی، دروازههای عالم بالا باز و وسائل پرواز انسانها آماده و آسان میگردد و گذرگاههای بهشت و دوزخ نمایان، و درهای بهشت و دوزخ به روی مردمان باز و گشوده میگردد، و درها و دروازههائی جز درها و دروازههای این دو مکان برای آدمیزادگان وجود ندارد (نگا: زمر / 71 و 72 و 73، رعد / 23، نحل / 29، ص / 50).]] |
|