نتائج البحث: 6236
|
ترتيب الآية | رقم السورة | رقم الآية | الاية |
148 | 2 | 141 | تلك أمة قد خلت لها ما كسبت ولكم ما كسبتم ولا تسألون عما كانوا يعملون |
| | | آن گروه را بیگمان روزگاران سپری شد؛ تنها برای ایشان است آنچه به دست آوردند و تنها برای شماست آنچه به دست آوردید؛ و از آنچه آنان میکردهاند، شما بازخواست نمیشوید. |
|
149 | 2 | 142 | سيقول السفهاء من الناس ما ولاهم عن قبلتهم التي كانوا عليها قل لله المشرق والمغرب يهدي من يشاء إلى صراط مستقيم |
| | | به زودی مردم سبکمغز خواهند گفت: «چه چیز آنان را از قبلهی خودشان که بر آن بودهاند رویگردان کرد؟» بگو: «مشرق و مغرب تنها از خداست؛ هر که را بخواهد به راهی راست هدایت میکند.» |
|
150 | 2 | 143 | وكذلك جعلناكم أمة وسطا لتكونوا شهداء على الناس ويكون الرسول عليكم شهيدا وما جعلنا القبلة التي كنت عليها إلا لنعلم من يتبع الرسول ممن ينقلب على عقبيه وإن كانت لكبيرة إلا على الذين هدى الله وما كان الله ليضيع إيمانكم إن الله بالناس لرءوف رحيم |
| | | و بدین گونه ما شما [:معصومان محمدی (ص)] را امتی واسطه (میان رسول و امت) قرار دادیم تا بر مردمان گواه باشید، و پیامبر (نیز) بر شما گواه باشد. و قبلهای را که (چندی) بر آن بودی، ننهادیم جز برای آنکه کسی را که از پیامبر پیروی میکند، از آن کس که به عقبش بازگشت میکند، نشانه نهیم؛ هر چند (این کار) جز بر کسانی که خدا هدایت(شان) کرده، سخت گران بود و خدا بر آن نبوده است تا ایمان شما را ضایع گرداند، (زیرا) خدا به مردمان بیگمان مهربان و رحمتگر بر ویژگان است. |
|
151 | 2 | 144 | قد نرى تقلب وجهك في السماء فلنولينك قبلة ترضاها فول وجهك شطر المسجد الحرام وحيث ما كنتم فولوا وجوهكم شطره وإن الذين أوتوا الكتاب ليعلمون أنه الحق من ربهم وما الله بغافل عما يعملون |
| | | ما همواره نگرانی صورتت را در آسمان مینگریم، پس تو را بهراستی و درستی به قبلهای که بدان خشنودی بازمیگردانیم. پس روی خود را سوی مسجدالحرام کن؛ و هر جا بودید، روی خود را سوی آن بگردانید. و بیگمان، کتابدادهشدگان نیک میدانند که این (تغییر قبله) بهراستی از جانب پروردگارشان حق است. و خدا از آنچه میکنند غافل نیست. |
|
152 | 2 | 145 | ولئن أتيت الذين أوتوا الكتاب بكل آية ما تبعوا قبلتك وما أنت بتابع قبلتهم وما بعضهم بتابع قبلة بعض ولئن اتبعت أهواءهم من بعد ما جاءك من العلم إنك إذا لمن الظالمين |
| | | و اگر بهدرستی هر (گونه) نشانهای برای اهل کتاب بیاوری (باز) قبلهی تو را پیروی نمیکنند و تو (نیز) پیرو قبلهی آنان نیستی. و خود آنان پیرویکنندگان قبلهی یکدیگر نیستند. و پس از علم (وحی) که تو را (حاصل) آمده، اگر همواره از هواهای (غیر وحیانی) ایشان پیروی کنی، همانا در آن صورت بیگمان از ستمکارانی. |
|
153 | 2 | 146 | الذين آتيناهم الكتاب يعرفونه كما يعرفون أبناءهم وإن فريقا منهم ليكتمون الحق وهم يعلمون |
| | | کسانی که ایشان را کتاب (وحیانی) دادیم، همان گونه که پسران خود را میشناسند، او [:محمد و قرآن] را (هم) میشناسند؛ و همواره گروهی از ایشان حقیقت را بیگمان پنهان میدارند، در حالی که خودشان (هم) میدانند. |
|
154 | 2 | 147 | الحق من ربك فلا تكونن من الممترين |
| | | (کل) حق از جانب پروردگار توست. پس مبادا از دودلان باشی. |
|
155 | 2 | 148 | ولكل وجهة هو موليها فاستبقوا الخيرات أين ما تكونوا يأت بكم الله جميعا إن الله على كل شيء قدير |
| | | برای هر امتی وجههای [:جهت و شریعتی] است (که) او (به همان وجهه) توجهشان میدهد. پس در کارهای نیک بر یکدیگر پیشی گیرید. هر کجا باشید، خدا همهی شما را (بیاستثنا) میآورد. همانا خدا بر همه چیز تواناست. |
|
156 | 2 | 149 | ومن حيث خرجت فول وجهك شطر المسجد الحرام وإنه للحق من ربك وما الله بغافل عما تعملون |
| | | و از هر کجا بیرون آمدی، روی خود را سوی مسجدالحرام گردان و البته این بهراستی حقی از جانب پروردگار تو است. و خدا از آنچه میکنید غافل نیست. |
|
157 | 2 | 150 | ومن حيث خرجت فول وجهك شطر المسجد الحرام وحيث ما كنتم فولوا وجوهكم شطره لئلا يكون للناس عليكم حجة إلا الذين ظلموا منهم فلا تخشوهم واخشوني ولأتم نعمتي عليكم ولعلكم تهتدون |
| | | و از هر کجا بیرون آمدی (به هنگام نماز) روی خود را سوی مسجدالحرام بگردان و هر کجا بودید رویهای خود را سوی آن (سامان) بگردانید، تا برای مردمان - بجز کسانی از آنان (که) ستم کردند - بر شما حجتی نباشد. پس از آنان نهراسید و از من بهراسید و تا نعمت خود را بر شما کامل گردانم و شاید شما هدایت شوید. |
|