نتائج البحث: 6236
|
ترتيب الآية | رقم السورة | رقم الآية | الاية |
4975 | 55 | 74 | لم يطمثهن إنس قبلهم ولا جان |
| | | پیش از آنان، کسی از انسانها و پریها با ایشان نزدیکی و مقاربت نکرده است. [[«لَمْ یَطْمِثْهُنَّ»: (نگا: رحمن / 56).]] |
|
4976 | 55 | 75 | فبأي آلاء ربكما تكذبان |
| | | پس کدامین نعمت از نعمتهای پروردگارتان را تکذیب و انکار میکنید؟! |
|
4977 | 55 | 76 | متكئين على رفرف خضر وعبقري حسان |
| | | بهشتیان بر بالشهای نگارین گرانبهای سبز رنگ تکیه میزنند، و بر فرشهای منقّش بینظیر بسیار زیبا میلمند. [[«رَفْرَفٍ»: اسم جنس جمعی است و مفرد آن رَفْرَفَة است، بالشها، پشتیها، شادروانها. «خُضْرٍ»: جمع أَخْضَر و خَضْراء، سبز رنگ «عَبْقَرِیٍّ»: هر چیز نادر و بینظیر. هر چیزی که از خوبی آن، انسان شگفت زده شود. در اینجا مراد فرشهای گرانبها و منقش، و گستردنیهای رنگارنگ بینظیر و بیمانند است. مفرد و مثنی و جمع و مذکر و مؤنث در آن یکسان است. «حِسَانٍ»: (نگا: رحمن / 70).]] |
|
4978 | 55 | 77 | فبأي آلاء ربكما تكذبان |
| | | پس کدامیک از نعمتهای پروردگار خود را تکذیب و انکار میکنید؟! |
|
4979 | 55 | 78 | تبارك اسم ربك ذي الجلال والإكرام |
| | | نام پروردگار بزرگوار و گرامی تو، چه مبارک نامی است! [[«تَبَارَکَ»: (نگا: اعراف / 54، مؤمنون / 14، فرقان / 1 و 10 و 61).]] |
|
4980 | 56 | 1 | بسم الله الرحمن الرحيم إذا وقعت الواقعة |
| | | هنگامی که واقعه (ی عظیم قیامت) برپا شود. [[«الْوَاقِعَةُ»: رخ دهنده. نام قیامت است. تعبیر از آغاز رستاخیز با فعل ماضی، به علت قطعیت و حتمیت آن است.]] |
|
4981 | 56 | 2 | ليس لوقعتها كاذبة |
| | | رخ دادن آن قطعی و جای تکذیب نیست. [[«لِوَقْعَتِهَا»: برای رخ دادن آن. هنگام رخ دادن آن. برخی حرف (لِ) را برای تعدیه، و بعضی آن را برای توقیت و به معنی (عِندَ=هنگامی که) میدانند، مانند (لِدُلُوکِ الشَّمْسِ) در (اسراء / 78). «کَاذِبَة»: دروغ. دروغ دانستن. دروغ شمرنده. تکذیب کننده. بعضی آن را مصدری همچون عاقِبَة و خاتِمَة و عافِیَة میدانند. برخی هم آن را اسم فاعل میشمارند. در صورت اخیر معنی آیه چنین است: به هنگام وقوع قیامت، هیچکس نمیتواند آن را انکار و تکذیب کند. یا این که هنگام وقوع رستاخیز دیگر کسی یافته نمیشود که به خدا باور نداشته باشد و وجود او را تکذیب کند (نگا: قاسمی). مؤنث آمدن (کاذِبَة) به خاطر آن است که در تقدیر چنین است: نَفْسٌ کاذِبَة.]] |
|
4982 | 56 | 3 | خافضة رافعة |
| | | (گروهی را) پائین میآورد و (گروهی را) بالا میبرد. [[«خَافِضَةٌ»: پائینآورنده. خوارکننده. «رَافِعَةٌ»: بالابرنده. سرافرازنده. هر دو واژه خبر اوّل و دوم مبتدای محذوف و تقدیر چنین است: هِیَ خَافِضَةٌ رَّافِعَةٌ. قیامت انقلاب بزرگ و گسترده الهی است، و همچون همه حوادث و انقلابات بزرگ، گروهی را بالا میبرد و والا میگرداند و گروهی را پائین میکشد و خوار میدارد. گذشته از این، قیامت نیکان را به درجات والای بهشت میرساند، و بدان را به درکات پست دوزخ میکشاند.]] |
|
4983 | 56 | 4 | إذا رجت الأرض رجا |
| | | این در هنگامی است که زمین سخت به تکان و لرزه انداخته میشود. [[«إِذَا»: در هنگامی که. ظرف (إِذَا) متعلق به (خَافِضَةٌ رَّافِعَةٌ) است. «رُجَّتْ»: به تکان و لرزه انداخته شد. به زلزله و جنبش افکنده شد (نگا: حجر / 1، زلزله / 1). «رَجّاً»: سخت تکان دادن. لرزاندن و جنباندن.]] |
|
4984 | 56 | 5 | وبست الجبال بسا |
| | | و کوهها سخت درهم کوبیده میشوند و ریزه ریزه میگردند. [[«بُسَّتْ»: کوبیده و ریزه ریزه گردانده شد. «بَسّاً»: کوبیدن و کوفتن. خرد کردن و ریزه ریزه نمودن. متلاشی کردن.]] |
|