نتائج البحث: 6236
|
ترتيب الآية | رقم السورة | رقم الآية | الاية |
391 | 3 | 98 | قل يا أهل الكتاب لم تكفرون بآيات الله والله شهيد على ما تعملون |
| | | بگو: «هان ای اهل کتاب! چرا به آیات خدا کفر میورزید؟ حال آنکه خدا بر آنچه میکنید گواه است.» |
|
392 | 3 | 99 | قل يا أهل الكتاب لم تصدون عن سبيل الله من آمن تبغونها عوجا وأنتم شهداء وما الله بغافل عما تعملون |
| | | بگو: «هان ای اهل کتاب! چرا کسی را که ایمان آورده است، از راه خدا باز میدارید، (و) آن (راه) را به کجی (و نابسامانی) میجویید، با آنکه خود (بهراستی آن) گواهید؟» و خدا از آنچه میکنید غافل نیست. |
|
393 | 3 | 100 | يا أيها الذين آمنوا إن تطيعوا فريقا من الذين أوتوا الكتاب يردوكم بعد إيمانكم كافرين |
| | | هان ای کسانی که ایمان آوردید! اگر (از) فرقهای از کسانی که به آنها کتاب وحی داده شد فرمان برید، شما را پس از ایمانتان به حال کفر بر میگردانند. |
|
394 | 3 | 101 | وكيف تكفرون وأنتم تتلى عليكم آيات الله وفيكم رسوله ومن يعتصم بالله فقد هدي إلى صراط مستقيم |
| | | و چگونه کافر میشوید؟ حال آنکه آیات خدا بر شما خوانده میشود، و پیامبرش (هم) میان شماست؟ و هر کس به (وسیلهی) خدا (از هر گونه خطا) عصمت و بازداری جوید، و راه خدا را پوید، بیچون به راهی راست هدایت شده است. |
|
395 | 3 | 102 | يا أيها الذين آمنوا اتقوا الله حق تقاته ولا تموتن إلا وأنتم مسلمون |
| | | هان ای کسانی که ایمان آوردید! از خدا -آن گونه که حق پروا کردن از اوست- پروا کنید و زنهار، جز به حالت تسلیم نمیرید. |
|
396 | 3 | 103 | واعتصموا بحبل الله جميعا ولا تفرقوا واذكروا نعمت الله عليكم إذ كنتم أعداء فألف بين قلوبكم فأصبحتم بنعمته إخوانا وكنتم على شفا حفرة من النار فأنقذكم منها كذلك يبين الله لكم آياته لعلكم تهتدون |
| | | و همگی با هم از تمامی ریسمان خدا عصمت بطلبید، و پراکنده نشوید و نعمت خدا را بر خود یاد کنید: آنگاه که دشمنان (یکدیگر) بودید، پس میان دلهاتان الفت انداخت، تا به نعمت (و لطف) او برادران (یکدیگر) شدید؛ و بر کنارهی پرتگاه آتش بودید، پس شما را از آن برهانید. این گونه، خدا نشانههای خود را برایتان روشن میکند، شاید شما راه یابید. |
|
397 | 3 | 104 | ولتكن منكم أمة يدعون إلى الخير ويأمرون بالمعروف وينهون عن المنكر وأولئك هم المفلحون |
| | | و باید از میان شما، گروهی (مردمان را) سوی نیکی دعوت کنند و به کار معروف [:شایسته] وادارند، و از منکر [:ناشایست]، بازدارند و آنان همان رستگارکنندگانند. |
|
398 | 3 | 105 | ولا تكونوا كالذين تفرقوا واختلفوا من بعد ما جاءهم البينات وأولئك لهم عذاب عظيم |
| | | و مانند کسانی مباشید که پس از آنکه دلایل آشکار برایشان آمد، پراکنده شدند و با هم اختلاف کردند. و ایشان برایشان عذابی بس بزرگ است. |
|
399 | 3 | 106 | يوم تبيض وجوه وتسود وجوه فأما الذين اسودت وجوههم أكفرتم بعد إيمانكم فذوقوا العذاب بما كنتم تكفرون |
| | | روزی که چهرههایی بس سپید و چهرههایی بس سیاه گردند؛ پس اما کسانی که چهرههایشان سیاه شد (به آنان گفته شود:) «آیا بعد از ایمانتان کافر شدید؟ پس به (نتیجهی) آنکه کافر شدید عذاب را بچشید.» |
|
400 | 3 | 107 | وأما الذين ابيضت وجوههم ففي رحمة الله هم فيها خالدون |
| | | و اما آنان که چهرههاشان بس سپید شد، پس (ایشان همچنان) در ژرفای رحمت خدا جاویدانند. |
|