نتائج البحث: 6236
|
ترتيب الآية | رقم السورة | رقم الآية | الاية |
3445 | 30 | 36 | وإذا أذقنا الناس رحمة فرحوا بها وإن تصبهم سيئة بما قدمت أيديهم إذا هم يقنطون |
| | | و چون مردم را رحمتى- مِهر و آسايشى- بچشانيم بدان شادمان گردند، و اگر به سزاى آنچه دستهاى ايشان پيش فرستاده- كارهايى كه خود كردهاند- بدى و رنجى به آنان رسد ناگهان نوميد مىشوند. |
|
3446 | 30 | 37 | أولم يروا أن الله يبسط الرزق لمن يشاء ويقدر إن في ذلك لآيات لقوم يؤمنون |
| | | آيا نديدهاند كه خدا روزى را براى هر كه بخواهد فراخ و [يا] تنگ مىگرداند؟ همانا در اين [فراخى و تنگى] براى مردمى كه ايمان آورند نشانهها و عبرتهاست. |
|
3447 | 30 | 38 | فآت ذا القربى حقه والمسكين وابن السبيل ذلك خير للذين يريدون وجه الله وأولئك هم المفلحون |
| | | پس حق خويشاوند و درويش و در راهمانده را بده اين بهتر است براى آنان كه [خشنودى] خداى را مىخواهند، و ايشانند رستگاران. |
|
3448 | 30 | 39 | وما آتيتم من ربا ليربو في أموال الناس فلا يربو عند الله وما آتيتم من زكاة تريدون وجه الله فأولئك هم المضعفون |
| | | و آنچه از ربا مىدهيد تا [براى شما] در مالهاى مردم بيفزايد پس [بدانيد كه] نزد خدا افزون نمىشود، و آنچه از زكات مىدهيد كه [بدان وسيله] خشنودى خداى را مىخواهيد پس ايشانند افزون يافتگان. |
|
3449 | 30 | 40 | الله الذي خلقكم ثم رزقكم ثم يميتكم ثم يحييكم هل من شركائكم من يفعل من ذلكم من شيء سبحانه وتعالى عما يشركون |
| | | خداست آن كه شما را بيافريد آنگاه روزيتان داد سپس شما را بميراند و باز زندهتان مىكند. آيا هيچ يك از شريكان شما- كه با خدا انباز مىگيريد- چيزى از اين كارها مىكند؟ او پاك و منزه است و از آنچه انباز مىآرند برتر است. |
|
3450 | 30 | 41 | ظهر الفساد في البر والبحر بما كسبت أيدي الناس ليذيقهم بعض الذي عملوا لعلهم يرجعون |
| | | تباهى در خشكى و دريا به سبب كردههاى مردمان پديدار شد تا [خداوند جزاى] برخى از آنچه كردهاند به آنها بچشاند، باشد كه باز گردند. |
|
3451 | 30 | 42 | قل سيروا في الأرض فانظروا كيف كان عاقبة الذين من قبل كان أكثرهم مشركين |
| | | بگو در زمين بگرديد و بنگريد كه سرانجام پيشينيان چگونه بود، بيشترشان مشرك بودند. |
|
3452 | 30 | 43 | فأقم وجهك للدين القيم من قبل أن يأتي يوم لا مرد له من الله يومئذ يصدعون |
| | | پس روى خود را به سوى دين درست و استوار فرادار پيش از آنكه روزى بيايد كه آن را از [جانب] خداى بازگشتى- يا بازگردانندهاى- نيست آن روز همه از هم جدا و پراكنده مىشوند- گروهى به بهشت مىروند و گروهى به دوزخ-. |
|
3453 | 30 | 44 | من كفر فعليه كفره ومن عمل صالحا فلأنفسهم يمهدون |
| | | هر كه كافر شود، بر اوست [وبال] كفر او و هر كه كار نيك و شايسته كند، براى خويشتن جايگاه آرامش و آسايش- در جهان ديگر- آماده مىسازند. |
|
3454 | 30 | 45 | ليجزي الذين آمنوا وعملوا الصالحات من فضله إنه لا يحب الكافرين |
| | | تا [خداى] به كسانى كه ايمان آوردند و كارهاى نيك و شايسته كردند از فزونبخشى خود پاداش دهد، كه او كافران را دوست ندارد. |
|