نتائج البحث: 6236
|
ترتيب الآية | رقم السورة | رقم الآية | الاية |
913 | 6 | 124 | وإذا جاءتهم آية قالوا لن نؤمن حتى نؤتى مثل ما أوتي رسل الله الله أعلم حيث يجعل رسالته سيصيب الذين أجرموا صغار عند الله وعذاب شديد بما كانوا يمكرون |
| | | و چون نشانهای (ربانی) برایشان بیاید گویند: «هرگز ایمان نمیآوریم تا آنکه نظیر آنچه به فرستادگان خدا داده شده است به ما (نیز) داده شود.» خدا بهتر میداند رسالتش را کجا و چگونه قرار دهد. زودا کسانی را که مرتکب جرم شدند - به (سزای) آنچه نیرنگ میکردند - در پیشگاه خدا خواری و بیمقداری و شکنجهای سخت خواهد رسید. |
|
914 | 6 | 125 | فمن يرد الله أن يهديه يشرح صدره للإسلام ومن يرد أن يضله يجعل صدره ضيقا حرجا كأنما يصعد في السماء كذلك يجعل الله الرجس على الذين لا يؤمنون |
| | | پس کسی را که خدا بخواهد هدایتش کند، سینهاش را برای اسلام میگشاید و هر کس را که بخواهد گمراهش کند، سینهاش را سخت تنگ میگرداند، (چنان که) گویی به زحمت در آسمان بالا میرود. اینگونه خدا پلیدی را بر کسانی که ایمان نمیآورند مینهد. |
|
915 | 6 | 126 | وهذا صراط ربك مستقيما قد فصلنا الآيات لقوم يذكرون |
| | | و این راه راست پروردگار تو است. ما آیات (خود) را برای گروهی که (حقیقت را) به خوبی به یاد میآورند جداسازی (و بیان) نمودهایم. |
|
916 | 6 | 127 | لهم دار السلام عند ربهم وهو وليهم بما كانوا يعملون |
| | | برایشان، نزد پروردگارشان سرای سلامت است و به سبب آنچه انجام میدادهاند، (هم)او سرورشان است. |
|
917 | 6 | 128 | ويوم يحشرهم جميعا يا معشر الجن قد استكثرتم من الإنس وقال أولياؤهم من الإنس ربنا استمتع بعضنا ببعض وبلغنا أجلنا الذي أجلت لنا قال النار مثواكم خالدين فيها إلا ما شاء الله إن ربك حكيم عليم |
| | | و روزی که همهی آنان را گرد میآورد (فرماید:) «ای گروه جنّیان، از آدمیان (پیروان) فراوان سویتان کشاندید.» و سرپرستان انسانیشان گفتند: «پروردگارمان! برخی از ما از بعضی دیگر بسی بهرهبرداری کردیم و به زمان پایانیمان که برایمان معیّن کردی رسیدیم.» (خدا) فرمود: «آتش پایگاهتان است، در آن ماندگارید، مگر آنچه را خدا خواست (که خود تخفیف دهد). بهراستی، پروردگارت فرزانهای بسیار داناست.» |
|
918 | 6 | 129 | وكذلك نولي بعض الظالمين بعضا بما كانوا يكسبون |
| | | و اینگونه برخی از ستمکاران را به آنچه به دست میآوردهاند، در پی برخی دیگرشان میگردانیم. |
|
919 | 6 | 130 | يا معشر الجن والإنس ألم يأتكم رسل منكم يقصون عليكم آياتي وينذرونكم لقاء يومكم هذا قالوا شهدنا على أنفسنا وغرتهم الحياة الدنيا وشهدوا على أنفسهم أنهم كانوا كافرين |
| | | ای گروه جنیان و انسان! آیا از میان شما فرستادگانی برایتان نیامدند، در حالی که آیات مرا بر شما میخوانند و از دیدار این روزتان شما را هشدار میدهند؟ گفتند: «ما بر (زیان) خود گواهی دادیم.» (آری، آمدند) و زندگی دنیا فریبشان داد و بر ضدّ خود گواهی دادند که همواره ایشان کافران بودهاند. |
|
920 | 6 | 131 | ذلك أن لم يكن ربك مهلك القرى بظلم وأهلها غافلون |
| | | این (هشدار) بدین سبب است، که پروردگارت هیچ گاه مجتمعات را به ستم هلاککننده نبوده، در حالی که مردمشان ناآگاهند. |
|
921 | 6 | 132 | ولكل درجات مما عملوا وما ربك بغافل عما يعملون |
| | | و برای هر یک (از مکلفان) از آنچه انجام دادهاند، درجاتی است و پروردگارت از آنچه میکنند غافل نیست. |
|
922 | 6 | 133 | وربك الغني ذو الرحمة إن يشأ يذهبكم ويستخلف من بعدكم ما يشاء كما أنشأكم من ذرية قوم آخرين |
| | | و پروردگارت (تنها) بینیازِ کانون رحمت است. اگر بخواهد شما را میبرد و پس از شما، هر چه را بخواهد جانشین (شما) میآورد؛ چنان که شما را از نسل گروهی دیگر پدید آورده است. |
|