نتائج البحث: 6236
|
ترتيب الآية | رقم السورة | رقم الآية | الاية |
553 | 4 | 60 | ألم تر إلى الذين يزعمون أنهم آمنوا بما أنزل إليك وما أنزل من قبلك يريدون أن يتحاكموا إلى الطاغوت وقد أمروا أن يكفروا به ويريد الشيطان أن يضلهم ضلالا بعيدا |
| | | آيا نديدى كسانى را كه مىپندارند به آنچه به سوى تو نازل شده و آنچه پيش از تو نازل گشته ايمان دارند؟ [ولى] مىخواهند داورى را پيش طاغوت برند، حال آن كه دستور يافتهاند كه به آن كافر شوند، ولى شيطان مىخواهد آنها را به گمراهى دورى در اندازد |
|
554 | 4 | 61 | وإذا قيل لهم تعالوا إلى ما أنزل الله وإلى الرسول رأيت المنافقين يصدون عنك صدودا |
| | | و چون به آنها گفته شود: به سوى آنچه خدا فرستاده و به سوى پيامبر بياييد، منافقان را مىبينى كه به كلى از تو روى مىگردانند |
|
555 | 4 | 62 | فكيف إذا أصابتهم مصيبة بما قدمت أيديهم ثم جاءوك يحلفون بالله إن أردنا إلا إحسانا وتوفيقا |
| | | پس چرا وقتى به سبب كارهايى كه به دست خود كردهاند مصيبتى به آنها رسيد، نزد تو مىآيند [و] به خدا سوگند مىخورند كه ما [از داورى طاغوت] جز نيكى و سازش دادن قصدى نداشتيم |
|
556 | 4 | 63 | أولئك الذين يعلم الله ما في قلوبهم فأعرض عنهم وعظهم وقل لهم في أنفسهم قولا بليغا |
| | | آنها كسانى هستند كه خدا از آنچه در دلهاى آنهاست آگاه است. پس، از آنان روى گردان و پندشان ده و با آنان سخنى رسا و مؤثر در جانشان بگو |
|
557 | 4 | 64 | وما أرسلنا من رسول إلا ليطاع بإذن الله ولو أنهم إذ ظلموا أنفسهم جاءوك فاستغفروا الله واستغفر لهم الرسول لوجدوا الله توابا رحيما |
| | | و هيچ پيامبرى را نفرستاديم مگر آن كه به اذن خدا فرمانش برند. و اگر آنها هنگامى كه به خود ستم كردند، پيش تو مىآمدند و از خدا آمرزش مىخواستند و پيامبر [نيز] براى آنان طلب آمرزش مىكرد، قطعا خدا را توبهپذير و مهربان مىيافتند |
|
558 | 4 | 65 | فلا وربك لا يؤمنون حتى يحكموك فيما شجر بينهم ثم لا يجدوا في أنفسهم حرجا مما قضيت ويسلموا تسليما |
| | | پس نه، به پروردگارت سوگند، ايمان نمىآورند مگر اين كه در اختلافى كه دارند تو را داور كنند و آنگاه در دلشان از حكمى كه كردهاى ملالى نيابند و بىچون و چرا تسليم شوند |
|
559 | 4 | 66 | ولو أنا كتبنا عليهم أن اقتلوا أنفسكم أو اخرجوا من دياركم ما فعلوه إلا قليل منهم ولو أنهم فعلوا ما يوعظون به لكان خيرا لهم وأشد تثبيتا |
| | | و اگر بر آنان مقرر مىكرديم كه تن به كشتن دهيد يا از خانههاى خود بيرون شويد، جز اندكى از آنان عمل نمىكردند و اگر پندى را كه به آنان داده مىشود به كار مىبستند، قطعا برايشان بهتر و در ثبات قدم مؤثرتر بود |
|
560 | 4 | 67 | وإذا لآتيناهم من لدنا أجرا عظيما |
| | | و در آن صورت [ما هم] از پيش خود اجر بزرگى به آنها مىداديم |
|
561 | 4 | 68 | ولهديناهم صراطا مستقيما |
| | | و حتما به راهى راست هدايتشان مىكرديم |
|
562 | 4 | 69 | ومن يطع الله والرسول فأولئك مع الذين أنعم الله عليهم من النبيين والصديقين والشهداء والصالحين وحسن أولئك رفيقا |
| | | و هر كه اطاعت خدا و رسول كند، آنها با كسانى خواهند بود كه خدا موهبتشان داده [كه عبارتند] از: پيامبران و راستى پيشگان و شاهدان و صالحان، و آنان نيكو همدمانى هستند |
|