نتائج البحث: 6236
|
ترتيب الآية | رقم السورة | رقم الآية | الاية |
460 | 3 | 167 | وليعلم الذين نافقوا وقيل لهم تعالوا قاتلوا في سبيل الله أو ادفعوا قالوا لو نعلم قتالا لاتبعناكم هم للكفر يومئذ أقرب منهم للإيمان يقولون بأفواههم ما ليس في قلوبهم والله أعلم بما يكتمون |
| | | و (همچنین برای اینکه) کسانی را که دورویی نمودند (نیز) نشانهای نهد و به ایشان گفته شد: «بیایید در راه خدا کشتار یا دفاع کنید.» گفتند: «اگر کشتاری میدانستیم، بهراستی از شما پیروی میکردیم.» آن روز، آنان در آن هنگام (و هنگامه) به کفر نزدیکترند تا به ایمان. با دهانهاشان چیزی میگویند که در دلهاشان نیست. و خدا به آنچه پنهان میکنند داناتر است. |
|
461 | 3 | 168 | الذين قالوا لإخوانهم وقعدوا لو أطاعونا ما قتلوا قل فادرءوا عن أنفسكم الموت إن كنتم صادقين |
| | | (همان) کسانی که دربارهی برادرانشان [:هم مسلکانشان] - حال آنکه در خانههاشان نشسته بودند - گفتند: «اگر از ما پیروی میکردند کشته نمیشدند.» بگو: «اگر (از)راستان بودهاید مرگ را از خودتان دور کنید.» |
|
462 | 3 | 169 | ولا تحسبن الذين قتلوا في سبيل الله أمواتا بل أحياء عند ربهم يرزقون |
| | | هرگز کسانی را که در راه خدا کشته شدهاند، مردگان مپندار، بلکه زندگانی هستند (که) نزد پروردگارشان روزی داده میشوند؛ |
|
463 | 3 | 170 | فرحين بما آتاهم الله من فضله ويستبشرون بالذين لم يلحقوا بهم من خلفهم ألا خوف عليهم ولا هم يحزنون |
| | | حال آنکه به آنچه خدا از فضل خود به آنان داده است شادمانند و برای کسانی که (هنوز) به آنان - از پی ایشان- نپیوستهاند طلب بشارت و نوید میکنند که نه بیمی بر ایشان است و نه ایشان اندوهگین میشوند. |
|
464 | 3 | 171 | يستبشرون بنعمة من الله وفضل وأن الله لا يضيع أجر المؤمنين |
| | | به نعمت و فضیلتی از خدا - و اینکه خدا پاداش مؤمنان را تباه نمیگرداند- بشارت میخواهند؛ |
|
465 | 3 | 172 | الذين استجابوا لله والرسول من بعد ما أصابهم القرح للذين أحسنوا منهم واتقوا أجر عظيم |
| | | کسانی که (در نبرد احد) – پس از آنکه زخم برداشتند – دعوت خدا و پیامبر(ش) را اجابت کردند. برای کسانی از آنان که نیکی و پرهیزگاری کردند پاداشی بزرگ است. |
|
466 | 3 | 173 | الذين قال لهم الناس إن الناس قد جمعوا لكم فاخشوهم فزادهم إيمانا وقالوا حسبنا الله ونعم الوكيل |
| | | (همان) کسانی که مردمی به ایشان گفتند: «مردمان برای (جنگ با) شما (نیرو) گرد آوردهاند، پس از آنان بترسید.» پس (این سخن) بر ایمانشان افزود و گفتند: «خدا ما را بس است و چه کارگزار نیکی است.» |
|
467 | 3 | 174 | فانقلبوا بنعمة من الله وفضل لم يمسسهم سوء واتبعوا رضوان الله والله ذو فضل عظيم |
| | | پس با نعمت و فضیلتی از جانب خدا، (از میدان نبرد) بازگشتند، در حالی که هیچ آسیبی به آنان نرسیده بود و خشنودی خدا را پیروی کردند. و خدا دارای فضیلتی بزرگ است. |
|
468 | 3 | 175 | إنما ذلكم الشيطان يخوف أولياءه فلا تخافوهم وخافون إن كنتم مؤمنين |
| | | تنها، این شیطان است که دوستان و پیروانش را (از اینان) میترساند. پس اگر مؤمنید از آنان مترسید، و از من بهراسید. |
|
469 | 3 | 176 | ولا يحزنك الذين يسارعون في الكفر إنهم لن يضروا الله شيئا يريد الله ألا يجعل لهم حظا في الآخرة ولهم عذاب عظيم |
| | | و کسانی که در کفر شتاب میکنند، تو را اندوهگین نسازند. آنان، بیامان، هرگز به خدا هیچ زیانی نمیتوانند برسانند. خدا میخواهد در آخرت برای آنان بهرهای قرار ندهد و برایشان عذابی بزرگ است. |
|