نتائج البحث: 6236
|
ترتيب الآية | رقم السورة | رقم الآية | الاية |
4526 | 46 | 16 | أولئك الذين نتقبل عنهم أحسن ما عملوا ونتجاوز عن سيئاتهم في أصحاب الجنة وعد الصدق الذي كانوا يوعدون |
| | | آنان كسانىاند كه بهترين عملى را كه انجام دادهاند از ايشان مىپذيريم و از بدىهايشان در زمره بهشتيان در مىگذريم وعدهى راستى كه وعده داده مىشدند |
|
4527 | 46 | 17 | والذي قال لوالديه أف لكما أتعدانني أن أخرج وقد خلت القرون من قبلي وهما يستغيثان الله ويلك آمن إن وعد الله حق فيقول ما هذا إلا أساطير الأولين |
| | | و آن كه به پدر و مادر خود گفت: اف بر شما! آيا به من وعده مىدهيد كه [از قبر] بيرون آورده مىشوم و حال آن كه پيش از من نسلها گذشتند [و برنخاستند]، و آن دو به [درگاه] خدا زارى مىكنند كه: واى بر تو! ايمان بياور، وعدهى خدا حق است، و او پاسخ مىدهد: ا |
|
4528 | 46 | 18 | أولئك الذين حق عليهم القول في أمم قد خلت من قبلهم من الجن والإنس إنهم كانوا خاسرين |
| | | آنان كسانىاند كه وعدهى عذاب بر آنها در [زمرهى] گروههايى از جنّ و انس كه پيش از آنها بگذشتند حتمى شد كه بىترديد آنها زيانكار بودند |
|
4529 | 46 | 19 | ولكل درجات مما عملوا وليوفيهم أعمالهم وهم لا يظلمون |
| | | و براى هر يك [از مؤمن و كافر] بر حسب آنچه انجام دادهاند درجاتى است، و تا [خدا پاداش] اعمالشان را تمام بدهد، و آنها مورد ستم واقع نخواهند شد |
|
4530 | 46 | 20 | ويوم يعرض الذين كفروا على النار أذهبتم طيباتكم في حياتكم الدنيا واستمتعتم بها فاليوم تجزون عذاب الهون بما كنتم تستكبرون في الأرض بغير الحق وبما كنتم تفسقون |
| | | و آن روز كه كافران بر آتش عرضه شوند، [به آنها گفته شود:] نعمتهاى پاكيزه [و خوشىهاى] خود را در زندگى دنيايتان [از بين] برديد و از آنها برخوردار شديد، پس امروز به سزاى آن كه در زمين به ناحق سركشى مىكرديد و به سبب آن كه نافرمانى مىكرديد به عذابى خ |
|
4531 | 46 | 21 | واذكر أخا عاد إذ أنذر قومه بالأحقاف وقد خلت النذر من بين يديه ومن خلفه ألا تعبدوا إلا الله إني أخاف عليكم عذاب يوم عظيم |
| | | و برادر عاديان را به ياد آور، آنگاه كه قوم خويش را در [سرزمين] احقاف هشدار داد، با آن كه پيش از او و پس از او نيز هشدار دهندگانى بودند كه: جز خدا را مپرستيد. واقعا من بر شما از عذاب روزى هولناك مىترسم |
|
4532 | 46 | 22 | قالوا أجئتنا لتأفكنا عن آلهتنا فأتنا بما تعدنا إن كنت من الصادقين |
| | | گفتند: آيا به سوى ما آمدهاى كه ما را از خدايانمان برگردانى؟ پس آنچه به ما وعده مىدهى بياور اگر راست مىگويى |
|
4533 | 46 | 23 | قال إنما العلم عند الله وأبلغكم ما أرسلت به ولكني أراكم قوما تجهلون |
| | | گفت: جز اين نيست كه آگاهى [از زمان وقوع عذاب] نزد خداست، و من آنچه را بدان فرستاده شدهام به شما ابلاغ مىكنم، ولى شما را مردمى جاهل مىبينم |
|
4534 | 46 | 24 | فلما رأوه عارضا مستقبل أوديتهم قالوا هذا عارض ممطرنا بل هو ما استعجلتم به ريح فيها عذاب أليم |
| | | پس چون آن [عذاب] را ديدند كه به صورت ابرى به طرف وادىهايشان روى آورده، گفتند: اين ابرى است كه بر ما خواهد باريد. [گفته شد: نه،] بلكه اين همان چيزى است كه شتاب در آن را مىخواستيد تندبادى است كه در آن عذابى دردناك است |
|
4535 | 46 | 25 | تدمر كل شيء بأمر ربها فأصبحوا لا يرى إلا مساكنهم كذلك نجزي القوم المجرمين |
| | | همه چيز را به فرمان پروردگارش ريشه كن مىكند. پس چنان شدند كه چيزى جز خانههايشان ديده نمىشد. [آرى]، اين چنين مردم مجرم را سزا مىدهيم |
|