نتائج البحث: 6236
|
ترتيب الآية | رقم السورة | رقم الآية | الاية |
4523 | 46 | 13 | إن الذين قالوا ربنا الله ثم استقاموا فلا خوف عليهم ولا هم يحزنون |
| | | همانا كسانى كه گفتند: پروردگار ما خداى يكتاست و سپس [بر آن] استوار و پايدار ماندند پس نه بيمى بر آنهاست و نه اندوهگين شوند. |
|
4524 | 46 | 14 | أولئك أصحاب الجنة خالدين فيها جزاء بما كانوا يعملون |
| | | اينان اهل بهشتاند كه در آن جاودانهاند، به پاداش آنچه مىكردند. |
|
4525 | 46 | 15 | ووصينا الإنسان بوالديه إحسانا حملته أمه كرها ووضعته كرها وحمله وفصاله ثلاثون شهرا حتى إذا بلغ أشده وبلغ أربعين سنة قال رب أوزعني أن أشكر نعمتك التي أنعمت علي وعلى والدي وأن أعمل صالحا ترضاه وأصلح لي في ذريتي إني تبت إليك وإني من المسلمين |
| | | و آدمى را به نيكوكارى با پدر و مادر خويش سفارش كرديم [بويژه مادر، زيرا كه] مادرش او را به دشوارى بار برداشت و به دشوارى بنهاد، و بار برداشتن و از شير گرفتن او سىماه شد. تا آنگاه كه به نيروى جوانى خود رسيد و به چهل سالگى رسيد، گفت: پروردگارا، بر دلم افكن- مرا الهام كن و توفيق ده- تا نعمت تو را كه بر من و بر پدر و مادرم ارزانى داشتى سپاس گزارم و تا كارى نيك و شايسته كنم كه بپسندى، و براى من در فرزندانم شايستگى پديد آر، همانا من سوى تو بازگشتم و همانا من از مسلمانانم- از گردننهادگان و فرمانبردارانم-. |
|
4526 | 46 | 16 | أولئك الذين نتقبل عنهم أحسن ما عملوا ونتجاوز عن سيئاتهم في أصحاب الجنة وعد الصدق الذي كانوا يوعدون |
| | | اينانند كه از ايشان نيكوترين آنچه را كردهاند مىپذيريم و از بديهاشان درمىگذريم، در زمره بهشتيان، وعده راستى است كه به آنها داده مىشد. |
|
4527 | 46 | 17 | والذي قال لوالديه أف لكما أتعدانني أن أخرج وقد خلت القرون من قبلي وهما يستغيثان الله ويلك آمن إن وعد الله حق فيقول ما هذا إلا أساطير الأولين |
| | | و آن كه به پدر و مادرش [آنگاه كه او را به ايمان به آخرت مىخواندند] گفت: اف بر شما، آيا به من وعده مىدهيد كه [از گور] بيرون آورده شوم و حال آنكه پيش از من مردمان بسيار بگذشتهاند [و كسى باز نيامده است]؟! و آن دو از خدا فرياد مىخواستند [و به فرزند كافر خود مىگفتند:] واى بر تو، ايمان بيار، همانا وعده خدا- روز رستاخيز- راست است و او مىگفت: اين [وعده] جز افسانههاى پيشينيان نيست |
|
4528 | 46 | 18 | أولئك الذين حق عليهم القول في أمم قد خلت من قبلهم من الجن والإنس إنهم كانوا خاسرين |
| | | اينانند كه آن گفتار- وعده عذاب- بر آنان در زمره گروههايى از پريان و آدميان كه پيش از آنها بگذشتند سزا گشت، همانا ايشان زيانكار بودند. |
|
4529 | 46 | 19 | ولكل درجات مما عملوا وليوفيهم أعمالهم وهم لا يظلمون |
| | | و هر كدام [از دو گروه مؤمن و كافر] را پايههايى است از آنچه كردهاند [تا عدل خدا در باره آنها آشكار شود] و تا به آنان [پاداش] كارهايشان را تمام بدهد و به ايشان ستم نخواهد شد. |
|
4530 | 46 | 20 | ويوم يعرض الذين كفروا على النار أذهبتم طيباتكم في حياتكم الدنيا واستمتعتم بها فاليوم تجزون عذاب الهون بما كنتم تستكبرون في الأرض بغير الحق وبما كنتم تفسقون |
| | | و روزى كه كافران را بر آتش عرضه كنند، [به آنان گفته شود:] خوشيها و لذتهاى خود را در زندگى دنياتان برديد و بدانها بهرهمند شديد، پس امروز عذاب خوارى پاداش داده مىشويد به سزاى آنكه در زمين به ناروا گردنكشى مىنموديد و به كيفر آنكه از فرمان [حق] بيرون مىشديد. |
|
4531 | 46 | 21 | واذكر أخا عاد إذ أنذر قومه بالأحقاف وقد خلت النذر من بين يديه ومن خلفه ألا تعبدوا إلا الله إني أخاف عليكم عذاب يوم عظيم |
| | | و ياد كن برادر قوم عاد- هود- را آنگاه كه قوم خود را در سرزمين احقاف بيم مىداد- و پيش از او و پس از او بيمكنندگان بگذشتند- كه جز خداى را نپرستيد، كه من بر شما از عذاب روزى بزرگ مىترسم. |
|
4532 | 46 | 22 | قالوا أجئتنا لتأفكنا عن آلهتنا فأتنا بما تعدنا إن كنت من الصادقين |
| | | گفتند: آيا نزد ما آمدهاى تا ما را از خدايانمان بگردانى؟ پس آنچه را به ما وعده مىدهى بيار اگر راستگويى. |
|