نتائج البحث: 6236
|
ترتيب الآية | رقم السورة | رقم الآية | الاية |
4260 | 41 | 42 | لا يأتيه الباطل من بين يديه ولا من خلفه تنزيل من حكيم حميد |
| | | كه هيچ گونه باطلى نه از پيش رو و نه از پشت سر [نه در حال و نه در آينده] به آن راه ندارد، [چرا كه] از جانب حكيمى ستوده نازل شده است |
|
4261 | 41 | 43 | ما يقال لك إلا ما قد قيل للرسل من قبلك إن ربك لذو مغفرة وذو عقاب أليم |
| | | به تو گفته نمىشود مگر آنچه به پيامبران پيش از تو گفته شد. به راستى پروردگار تو، هم داراى مغفرت و هم صاحب عقوبتى دردناك است |
|
4262 | 41 | 44 | ولو جعلناه قرآنا أعجميا لقالوا لولا فصلت آياته أأعجمي وعربي قل هو للذين آمنوا هدى وشفاء والذين لا يؤمنون في آذانهم وقر وهو عليهم عمى أولئك ينادون من مكان بعيد |
| | | و اگر [اين كتاب را] قرآنى غير عربى كرده بوديم، قطعا مىگفتند: چرا آيههاى آن روشن بيان نشده است؟ آيا [كتاب] عجمى و [پيامبرى] عربى؟ بگو: اين [كتاب] براى كسانى كه ايمان آوردهاند هدايت و درمان است، و كسانى كه ايمان نمىآورند در گوشهايشان سنگينى اس |
|
4263 | 41 | 45 | ولقد آتينا موسى الكتاب فاختلف فيه ولولا كلمة سبقت من ربك لقضي بينهم وإنهم لفي شك منه مريب |
| | | و به راستى به موسى كتاب [تورات] را داديم، پس در آن اختلاف واقع شد. و اگر از جانب پروردگارت سخنى [از مهلت بخشى] نگذشته بود، قطعا ميان آنها حكم [به هلاكت] مىشد، و مسلما آنها در بارهى آن دچار شكى سخت هستند |
|
4264 | 41 | 46 | من عمل صالحا فلنفسه ومن أساء فعليها وما ربك بظلام للعبيد |
| | | هر كه كار شايسته كند به سود اوست، و هر كه بدى كند به زيان اوست و پروردگار تو نسبت به بندگان ستمكار نيست |
|
4265 | 41 | 47 | إليه يرد علم الساعة وما تخرج من ثمرات من أكمامها وما تحمل من أنثى ولا تضع إلا بعلمه ويوم يناديهم أين شركائي قالوا آذناك ما منا من شهيد |
| | | علم قيامت تنها به او باز مىگردد، و ميوهها از غلافهايشان بيرون نمىآيند و هيچ مادهاى باردار نمىشود و نمىزايد مگر با علم و آگاهى او. و روزى كه آنها را ندا دهد: شريكان من [كه مىپنداشتيد] كجايند؟ گويند: به تو اعلام مىكنيم كه از ما هيچ كس [بر شري |
|
4266 | 41 | 48 | وضل عنهم ما كانوا يدعون من قبل وظنوا ما لهم من محيص |
| | | و آنچه پيش از اين [به خدايى] مىخواندند، از ايشان ناپديد مىشود، و در مىيابند كه آنها را هيچ راه فرارى نيست |
|
4267 | 41 | 49 | لا يسأم الإنسان من دعاء الخير وإن مسه الشر فيئوس قنوط |
| | | انسان از درخواست خير خسته نمىشود، و اگر بدى به او رسد، بسيار مأيوس و دلسرد مىگردد |
|
4268 | 41 | 50 | ولئن أذقناه رحمة منا من بعد ضراء مسته ليقولن هذا لي وما أظن الساعة قائمة ولئن رجعت إلى ربي إن لي عنده للحسنى فلننبئن الذين كفروا بما عملوا ولنذيقنهم من عذاب غليظ |
| | | و اگر پس از رنجى كه به او رسيده، از جانب خود رحمتى به او بچشانيم، قطعا خواهد گفت: اين حق من است، و نپندارم كه رستاخيز برپا شود و اگر به سوى پروردگارم بازگردانده شوم، حتما [منزلتى] خوشتر نزد او برايم خواهد بود. پس بدون شك كافران را از آنچه انجام داد |
|
4269 | 41 | 51 | وإذا أنعمنا على الإنسان أعرض ونأى بجانبه وإذا مسه الشر فذو دعاء عريض |
| | | و هرگاه به انسان نعمت ارزانى داشتيم، روى برتافت و خود را [از بندگى خدا] كنار كشيد، و هرگاه آسيبى بدو رسيد دعاى دور و درازى داشت |
|