نتائج البحث: 6236
|
ترتيب الآية | رقم السورة | رقم الآية | الاية |
3618 | 34 | 12 | ولسليمان الريح غدوها شهر ورواحها شهر وأسلنا له عين القطر ومن الجن من يعمل بين يديه بإذن ربه ومن يزغ منهم عن أمرنا نذقه من عذاب السعير |
| | | و باد را برای سلیمان (راهوار کردیم). رفتن آن بامدادان، یک ماه و آمدنش عصرگاهان، یک ماه (راه) بود. و معدن مس را برای او روان گردانیدیم و برخی از جنّیان به فرمان پروردگارشان پیش او کار میکردند، در حالیکه هر کس از آنان از دستورمان سر برتابد، از عذاب شعلهور سوزان به او میچشانیم. |
|
3619 | 34 | 13 | يعملون له ما يشاء من محاريب وتماثيل وجفان كالجواب وقدور راسيات اعملوا آل داوود شكرا وقليل من عبادي الشكور |
| | | (آن جنّیان) برای او آنچه میخواست -از محرابها و مجسّمهها و ظروف بزرگ مانند حوضچهها و دیگهای فرورفته در زمین- میساختند. ای خاندان داوود! شکری بزرگ انجام دهید. و اندکی از بندگانم بسیار سپاسگزارند. |
|
3620 | 34 | 14 | فلما قضينا عليه الموت ما دلهم على موته إلا دابة الأرض تأكل منسأته فلما خر تبينت الجن أن لو كانوا يعلمون الغيب ما لبثوا في العذاب المهين |
| | | پس چون مرگ را بر او مقرّر داشتیم، جز جنبندهای خاکی [:موریانه]، حال آنکه عصای او را میخورد، جنّیان را از مرگ او آگاه نگردانید. پس چون سلیمان فرو افتاد برای جنّیان روشن گردید که اگر غیب میدانستند، در عذاب خفّتبار (باقی) نمیماندند. |
|
3621 | 34 | 15 | لقد كان لسبإ في مسكنهم آية جنتان عن يمين وشمال كلوا من رزق ربكم واشكروا له بلدة طيبة ورب غفور |
| | | همواره برای (مردمان) سبا در محلّ سکونتشان بس نشانهای (رحمتبار) بود: دو باغ از راست و چپ. (به آنان گفتیم:) «از روزی پروردگارتان بخورید و برای او شکر کنید. (این) شهری است پاکیزه و (آن) خدایی است بس پوشاننده.» |
|
3622 | 34 | 16 | فأعرضوا فأرسلنا عليهم سيل العرم وبدلناهم بجنتيهم جنتين ذواتي أكل خمط وأثل وشيء من سدر قليل |
| | | پس روی گردانیدند، در نتیجه بر آنان سیل (سدّ) عَرِم را روانه کردیم و دو باغ آنها را به دو باغ که میوههای تلخ و شورهگز و چیزکی از اندکی سدر داشت تبدیل کردیم. |
|
3623 | 34 | 17 | ذلك جزيناهم بما كفروا وهل نجازي إلا الكفور |
| | | این (عقوبت) را به (سزای) آنچه کفر و کفران کردند به آنان جزا دادیم. و آیا جز کافرِ بس ناسپاس را مجازات میکنیم؟ |
|
3624 | 34 | 18 | وجعلنا بينهم وبين القرى التي باركنا فيها قرى ظاهرة وقدرنا فيها السير سيروا فيها ليالي وأياما آمنين |
| | | و میان آنان و میان آبادیهای(شان) که در آنها برکت نهاده بودیم، آبادیهایی آشکارِ متصل به هم قرار دادیم و در میان آنها پیمایش را، بهاندازه، مقرّر داشتیم. (و گفتیم:) «در این راهها، شبها و روزها در امان بگردید.» |
|
3625 | 34 | 19 | فقالوا ربنا باعد بين أسفارنا وظلموا أنفسهم فجعلناهم أحاديث ومزقناهم كل ممزق إن في ذلك لآيات لكل صبار شكور |
| | | پس (از آن) گفتند: «پروردگارمان! میان (جایگاههای) سفرهایمان فاصله بینداز.» و بر خویشتن ستم کردند. پس آنها را (برای آیندگان، نمونهی) حکایتهایی تازه گردانیدیم و به کلی تار و مارشان کردیم. بیچون در این (ماجرا) برای هر شکیبایی بس سپاسگزار نشانههایی است. |
|
3626 | 34 | 20 | ولقد صدق عليهم إبليس ظنه فاتبعوه إلا فريقا من المؤمنين |
| | | و بیگمان شیطان گمان خود را در مورد آنان بیامان راست آورد . پس جز گروهی از مؤمنان، (دیگران) از او پیروی کردند. |
|
3627 | 34 | 21 | وما كان له عليهم من سلطان إلا لنعلم من يؤمن بالآخرة ممن هو منها في شك وربك على كل شيء حفيظ |
| | | و شیطان را بر آنان هیچگونه تسلّطی نبود، جز آنکه کسی را که به آخرت ایمان دارد، از کسی که دربارهی آن در تردید است نشانه گذاریم. و پروردگار تو بر هر چیزی بسی نگاهبان است. |
|