بسم الله الرحمن الرحيم نتائج البحث: 6236 ترتيب الآية رقم السورة رقم الآية الاية 3617 34 11 أن اعمل سابغات وقدر في السرد واعملوا صالحا إني بما تعملون بصير كه زره‌هاى فراخ بساز و بافت آن را يكنواخت كن، و كار شايسته كنيد همانا من به آنچه انجام مى‌دهيد بينايم 3618 34 12 ولسليمان الريح غدوها شهر ورواحها شهر وأسلنا له عين القطر ومن الجن من يعمل بين يديه بإذن ربه ومن يزغ منهم عن أمرنا نذقه من عذاب السعير و باد را مسخر سليمان كرديم كه [سير] صبحگاهش [مسير] يك ماه و عصرگاهش [نيز مسير] يك ماه بود، و چشمه مس مذاب را براى او روان ساختيم، و عده‌اى از جنّ به فرمان پروردگارشان پيش روى او كار مى‌كردند، و هر كه از آنها از دستور ما سر بر مى‌تافت، از عذاب سوزان ب 3619 34 13 يعملون له ما يشاء من محاريب وتماثيل وجفان كالجواب وقدور راسيات اعملوا آل داوود شكرا وقليل من عبادي الشكور براى او هر چه مى‌خواست از معبدها و مجسمه‌ها و ظروف بزرگ مانند حوضچه‌ها و ديگ‌هاى ثابت مى‌ساختند. اى خاندان داود! شكرگزار باشيد، و تعداد كمى از بندگان من سپاسگزارند 3620 34 14 فلما قضينا عليه الموت ما دلهم على موته إلا دابة الأرض تأكل منسأته فلما خر تبينت الجن أن لو كانوا يعلمون الغيب ما لبثوا في العذاب المهين [سليمان با اين قدرت‌] هنگامى كه مرگ را براى او مقرر داشتيم، آنها را به مرگ او آگاه نساخت مگر موريانه‌اى كه عصاى او را مى‌خورد. پس چون [پيكرش‌] فرو افتاد، جنّيان دريافتند كه اگر غيب مى‌دانستند، در عذاب خفت بار نمى‌ماندند 3621 34 15 لقد كان لسبإ في مسكنهم آية جنتان عن يمين وشمال كلوا من رزق ربكم واشكروا له بلدة طيبة ورب غفور همانا براى [مردم‌] سبأ در محل سكونتشان نشانه [رحمتى‌] بود دو باغستان داشتند در جانب راست و چپ، [گفتيم:] از روزى پروردگارتان بخوريد و او را شكر كنيد كه شهرى است پاكيزه و پروردگارى آمرزگار 3622 34 16 فأعرضوا فأرسلنا عليهم سيل العرم وبدلناهم بجنتيهم جنتين ذواتي أكل خمط وأثل وشيء من سدر قليل ولى روى گردانيدند پس بر آنها سيل ويرانگر فرستاديم، و دو باغستان آنها را به دو باغى با ميوه‌هاى تلخ و شورگز و اندكى از درخت سدر مبدل ساختيم 3623 34 17 ذلك جزيناهم بما كفروا وهل نجازي إلا الكفور اين [عقوبت‌] را به [سزاى‌] كفرانشان به آنها داديم و آيا جز ناسپاس را مجازات مى‌كنيم 3624 34 18 وجعلنا بينهم وبين القرى التي باركنا فيها قرى ظاهرة وقدرنا فيها السير سيروا فيها ليالي وأياما آمنين و ميان آنها و ميان شهرهايى كه در آنها بركت نهاده بوديم، آبادى‌هايى پيدا [و نزديك به هم‌] پديد آورديم، و در آنها سير و سفر را به اندازه كرديم [و فاصله‌ها برابر بود، و گفتيم:] شب‌ها و روزها به ايمنى در آنها سفر كنيد 3625 34 19 فقالوا ربنا باعد بين أسفارنا وظلموا أنفسهم فجعلناهم أحاديث ومزقناهم كل ممزق إن في ذلك لآيات لكل صبار شكور ولى [اين مردم ناسپاس‌] گفتند: پروردگارا! ميان سفرهايمان دورى افكن [تا درويش و غنى متمايز شوند]، و بر خويشتن ستم كردند پس آنها را افسانه‌هايى [عبرت‌آموز] گردانيديم، و سخت تار و مارشان كرديم. قطعا در اين [ماجرا] براى هر صبر پيشه‌ى سپاسگزارى عبرت‌هاست 3626 34 20 ولقد صدق عليهم إبليس ظنه فاتبعوه إلا فريقا من المؤمنين و همانا شيطان گمان خود را در مورد آنها راست يافت، و جز گروهى از مؤمنان، همه از او پيروى كردند 0 ... 351.6 352.6 353.6 354.6 355.6 356.6 357.6 358.6 359.6 360.6 362.6 363.6 364.6 365.6 366.6 367.6 368.6 369.6 370.6 ... 623 إنتاج هذه المادة أخد: 0.02 ثانية
المغرب.كووم © ٢٠٠٩ - ١٤٣٠ © الحـمـد لله الـذي سـخـر لـنا هـذا :: وقف لله تعالى وصدقة جارية

621159753631557318889721550775909546