نتائج البحث: 6236
|
ترتيب الآية | رقم السورة | رقم الآية | الاية |
3487 | 31 | 18 | ولا تصعر خدك للناس ولا تمش في الأرض مرحا إن الله لا يحب كل مختال فخور |
| | | «و برای مردمان چهرهات را متکبرانه برمگردان [:گردنفرازی مکن] و در زمین خرامان و خودخواهان راه مرو. خدا بیچون هیچ خودپسندِ لافزنی را دوست نمیدارد.» |
|
3488 | 31 | 19 | واقصد في مشيك واغضض من صوتك إن أنكر الأصوات لصوت الحمير |
| | | «در (روش و) راهت میانهرو باش و از صدایت بِکاه؛ بهراستی ناخوشایندترین صداها بیگمان صدای خران است.» |
|
3489 | 31 | 20 | ألم تروا أن الله سخر لكم ما في السماوات وما في الأرض وأسبغ عليكم نعمه ظاهرة وباطنة ومن الناس من يجادل في الله بغير علم ولا هدى ولا كتاب منير |
| | | آیا ندیدید [:ندانستید] که خدا بهراستی آنچه را که در آسمانها و آنچه را که در زمین است، برایتان مسخّر کرده و نعمتهای آشکار و نهانش را بر (سر و سامان)تان تمام و گشاده و ریزان نموده است؟ و برخی از مردمان دربارهی خدا بدون هیچ دانش و بینشی، و رهنمود و کتابی روشنگر به مجادله و ستیز برمیخیزند. |
|
3490 | 31 | 21 | وإذا قيل لهم اتبعوا ما أنزل الله قالوا بل نتبع ما وجدنا عليه آباءنا أولو كان الشيطان يدعوهم إلى عذاب السعير |
| | | و هنگامی که به آنان گفته شود: «آنچه را که خدا نازل کرده پیروی کنید.» گویند: « (نه!) بلکه آنچه که پدرانمان را بر آن یافتهایم پیروی میکنیم.» آیا و هر چند شیطان آنان را سوی عذابِ شعلهور و سوزان فراخواند (باز هم از آنان پیروی میکنند)؟ |
|
3491 | 31 | 22 | ومن يسلم وجهه إلى الله وهو محسن فقد استمسك بالعروة الوثقى وإلى الله عاقبة الأمور |
| | | و هر کس (چهرهی خود را) - در حالیکه نیکوکار باشد- برای خدا تسلیم کند، همواره با پایدارترین چنگآویز (خود را) نگهبانی کرده. و فرجام کارها تنها سوی خداست. |
|
3492 | 31 | 23 | ومن كفر فلا يحزنك كفره إلينا مرجعهم فننبئهم بما عملوا إن الله عليم بذات الصدور |
| | | و هر کس کفر ورزد، نباید کفرش تو را غمگین سازد. بازگشتشان تنها سوی ماست. پس به آنچه کردهاند بهخوبی آگاهی مهمشان خواهیم داد. بهراستی خدا به ذات (و درون) سینهها بسی داناست. |
|
3493 | 31 | 24 | نمتعهم قليلا ثم نضطرهم إلى عذاب غليظ |
| | | (ما) آنان را (در دنیا) اندکی برخوردار میسازیم، سپس در عذابی پرفشار ناگزیر و ناگریز گرفتارشان میگردانیم. |
|
3494 | 31 | 25 | ولئن سألتهم من خلق السماوات والأرض ليقولن الله قل الحمد لله بل أكثرهم لا يعلمون |
| | | و بهراستی اگر از آنها بپرسی: «چه کسی آسمانها و زمین را آفریده است؟» همانا بیچون خواهند گفت: «خدا.» بگو: « کل ستایشها از آنِ خداست.» ولی بیشترشان نمیدانند. |
|
3495 | 31 | 26 | لله ما في السماوات والأرض إن الله هو الغني الحميد |
| | | آنچه در آسمانها و زمین است، تنها از آنِ خداست. بیشک، خدا، (هم)او بینیاز ستوده است. |
|
3496 | 31 | 27 | ولو أنما في الأرض من شجرة أقلام والبحر يمده من بعده سبعة أبحر ما نفدت كلمات الله إن الله عزيز حكيم |
| | | و اگر آنچه درخت در زمین است بهراستی قلمهایی باشد و دریا را هفت دریای دیگر پس از آن به یاری و مددکاری کشد، (که کلمات خدا را با آنها بنویسند) کلمات خدا هرگز پایان نپذیرد. همواره خدا عزیز و حکیم است. |
|