نتائج البحث: 6236
|
ترتيب الآية | رقم السورة | رقم الآية | الاية |
3001 | 26 | 69 | واتل عليهم نبأ إبراهيم |
| | | (ای پیغمبر!) سرگذشت ابراهیم را برای کافران بیان دار. [[«نَبَأ»: خبر. مراد قصّه و سرگذشت است.]] |
|
3002 | 26 | 70 | إذ قال لأبيه وقومه ما تعبدون |
| | | هنگامی که به پدرش (آزر) و قوم (بتپرست) خود گفت: چه چیز را پرستش میکنید؟ (چیزهائی را که میپرستید، کی شایستهی پرستش میباشند؟). |
|
3003 | 26 | 71 | قالوا نعبد أصناما فنظل لها عاكفين |
| | | (مفتخرانه پاسخ دادند و) گفتند: بتهای بزرگی را میپرستیم و دائماً (به پرستش آنها میپردازیم و) بر عبادتشان ماندگار میمانیم. [[«نَظَلُّ»: بر دوام میمانیم. از افعال ناقصه و بیانگر استمرار در کار است. «عَاکِفِینَ»: ملازمان عبادت (نگا: بقره / 187، اعراف / 138).]] |
|
3004 | 26 | 72 | قال هل يسمعونكم إذ تدعون |
| | | گفت: آیا هنگامی که آنها را به کمک میخوانید، صدای شما را میشنوند و نیازتان را برآورده میکنند؟ [[«هَلْ یَسْمَعُونَکُمْ؟»: آیا دعا و سخن شما را میشنوند؟ آیا نیازتان را برآورده میکنند و به شما پاسخ میگویند؟]] |
|
3005 | 26 | 73 | أو ينفعونكم أو يضرون |
| | | یا سودی به شما میرسانند (اگر از آنها اطاعت کنید؟) و یا زیانی متوجّه شما میسازند (اگر از آنها سرپیچی نمائید؟). |
|
3006 | 26 | 74 | قالوا بل وجدنا آباءنا كذلك يفعلون |
| | | میگویند: (چیزی از این کارها را نمیتوانند بکنند) فقط ما پدران و نیاکان خود را دیدهایم که این چنین میکردند (و بتان را به گونهی ما پرستش مینمودند و ما هم از کارشان تقلید میکنیم و بس. مگر میشود پدران و نیاکان ما در اشتباه بوده باشند؟). [[«وَجَدْنَا»: یافتهایم. دیدهایم. «آبَاء»: پدران. مراد پدران و اجداد و نیاکان است (نگا: شعراء / 76).]] |
|
3007 | 26 | 75 | قال أفرأيتم ما كنتم تعبدون |
| | | آیا (میدانید که چه کار میکنید و) میبینید که چه چیز را میپرستید؟! [[«أَفَرَأَیْتُمْ؟»: آیا میبینید؟ مراد از دیدن، اندیشیدن و دانستن و به اصل مسأله پی بردن است.]] |
|
3008 | 26 | 76 | أنتم وآباؤكم الأقدمون |
| | | هم شما و هم پدران پیشین شما. [[«أَنتُمْ»: تأکید ضمیر فاعلی در آیه قبلی است. «الأقْدَمُونَ»: پیشینیان و گذشتگان.]] |
|
3009 | 26 | 77 | فإنهم عدو لي إلا رب العالمين |
| | | همهی آنها دشمن من هستند (آنهائی که شما معبود خود میدانید) بجز پروردگار جهانیان. [[«عَدُوٌّ»: این واژه برای مفرد و مثنّی و جمع و مذکّر و مؤنّث یکسان به کار میرود (نگا: نساء / 101، انعام / 112). «إِلاّ رَبَّ»: اگر به خدا معتقد نبوده باشند و خدا جزو معبودهای آنان نبوده باشد، استثناء منقطع است و ذکر آن به منظور تأکید بر توحید خالص است. اگر هم علاوه از بتها خدا را نیز پرستش میکردهاند، ابراهیم پروردگار جهانیان را استثناء میکند.]] |
|
3010 | 26 | 78 | الذي خلقني فهو يهدين |
| | | (پروردگار جهانیانی) که مرا آفریده است، و هم او مرا (به سوی سعادت دنیا و آخرت) راهنمائی میسازد (و در سراسر زندگی من حضور دارد و لحظهای از من غافل نیست). [[«یَهْدِینِ»: مرا راهنمائی میکند و دستگیرم او است (نگا: طه / 50).]] |
|