نتائج البحث: 6236
|
ترتيب الآية | رقم السورة | رقم الآية | الاية |
2797 | 24 | 6 | والذين يرمون أزواجهم ولم يكن لهم شهداء إلا أنفسهم فشهادة أحدهم أربع شهادات بالله إنه لمن الصادقين |
| | | و كسانى كه همسران خود را به زنا متهم مىكنند، و جز خودشان شاهدان ديگرى ندارند، گواهى يكى از آنها چهار بار گواهى، با سوگند به خداست [مبنى بر اين] كه بىترديد او از راستگويان است |
|
2798 | 24 | 7 | والخامسة أن لعنت الله عليه إن كان من الكاذبين |
| | | و بار پنجم بگويد: لعنت خدا بر او باد اگر از دروغگويان باشد |
|
2799 | 24 | 8 | ويدرأ عنها العذاب أن تشهد أربع شهادات بالله إنه لمن الكاذبين |
| | | و از آن [زن] كيفر را بر مىدارد اين كه چهار بار به خدا سوگند ياد كند كه شوهر او حتما از دروغگويان است |
|
2800 | 24 | 9 | والخامسة أن غضب الله عليها إن كان من الصادقين |
| | | و بار پنجم بگويد كه خشم خدا بر او باد اگر [مرد] از راستگويان باشد |
|
2801 | 24 | 10 | ولولا فضل الله عليكم ورحمته وأن الله تواب حكيم |
| | | و اگر فضل و رحمت خدا بر شما نبود و اين كه خدا توبهپذير حكيم است [هلاك مىشديد] |
|
2802 | 24 | 11 | إن الذين جاءوا بالإفك عصبة منكم لا تحسبوه شرا لكم بل هو خير لكم لكل امرئ منهم ما اكتسب من الإثم والذي تولى كبره منهم له عذاب عظيم |
| | | همانا كسانى كه آن تهمت عظيم را [در بارهى يكى از زنان پيامبر] به ميان آوردند، دستهاى از شما بودند. آن تهمت را براى خود شرّ مپنداريد، بلكه آن براى شما خير و مصلحت است. بر عهدهى هر فردى از آنها سهمى از گناه است، و آن كه بخش عمدهى آن دروغسازى را بر |
|
2803 | 24 | 12 | لولا إذ سمعتموه ظن المؤمنون والمؤمنات بأنفسهم خيرا وقالوا هذا إفك مبين |
| | | چرا هنگامى كه آن [تهمت] را شنيديد، مردان و زنان مؤمن نسبت به خودشان گمان نيك نبردند و نگفتند: اين تهمتى آشكار است |
|
2804 | 24 | 13 | لولا جاءوا عليه بأربعة شهداء فإذ لم يأتوا بالشهداء فأولئك عند الله هم الكاذبون |
| | | چرا بر آن [ادعا] چهار شاهد نياوردند؟ پس حالا كه شاهدان را نياوردند، اينان خود در پيشگاه خدا دروغگويند |
|
2805 | 24 | 14 | ولولا فضل الله عليكم ورحمته في الدنيا والآخرة لمسكم في ما أفضتم فيه عذاب عظيم |
| | | و اگر فضل خدا و رحمتش در دنيا و آخرت شامل شما نمىشد، قطعا به [سزاى] بهتانى كه وارد آن شديد، به شما عذابى بزرگ مىرسيد |
|
2806 | 24 | 15 | إذ تلقونه بألسنتكم وتقولون بأفواهكم ما ليس لكم به علم وتحسبونه هينا وهو عند الله عظيم |
| | | آنگاه كه آن [بهتان] را از زبان يكديگر مىگرفتيد و خبرى را كه بدان علم نداشتيد، دهان به دهان مىگفتيد و مىپنداشتيد كه كارى كوچك و ساده است، در حالى كه آن [امر] نزد خدا بسى بزرگ بود |
|