نتائج البحث: 6236
|
ترتيب الآية | رقم السورة | رقم الآية | الاية |
2759 | 23 | 86 | قل من رب السماوات السبع ورب العرش العظيم |
| | | بگو: چه کسی صاحب آسمانهای هفتگانه و صاحب عرش عظیم است؟ (آیا ملک کائنات و فرمانروائی بر آنها از آن کیست؟). [[«الْعَرْش»: (نگا: اعراف / 54، توبه / 129).]] |
|
2760 | 23 | 87 | سيقولون لله قل أفلا تتقون |
| | | خواهند گفت: از آن خدا است. بگو: پس چرا پرهیزگاری پیش نمیگیرید (و خویشتن را از فرجام شرک و کفر و عصیان نسبت به یزدان، صاحب و فرمانده جهان به دور نمیدارید؟!). [[«أَفَلاتَتَّقُونَ»: پس چرا پرهیزگاری نمیکنید؟ پس چرا خود را از موجبات عذاب خدا به دور نمیدارید؟]] |
|
2761 | 23 | 88 | قل من بيده ملكوت كل شيء وهو يجير ولا يجار عليه إن كنتم تعلمون |
| | | بگو: آیا چه کسی فرماندهی بزرگ همهچیز را در دست دارد (و ملک فراخ کائنات و حکومت مطلقه بر موجودات، از آن او است؟) و او کسی است که پناه میدهد (هر که را بخواهد) و کسی را (نمیتوان) از (عذاب) او پناه داد، اگر فهمیده و آگاهید؟! [[«مَلَکُوت»: ملک سترگ. فرماندهی بزرگ (نگا: انعام / 75، اعراف / 185، یس / 83). «یُجِیرُ»: پناه میدهد. در پناه خود میگیرد، و به فریاد میرسد. «لا یُجَارُ عَلَیْهِ»: کسی در برابر او پناه داده نمیشود، و فریادرسی نمیگردد.]] |
|
2762 | 23 | 89 | سيقولون لله قل فأنى تسحرون |
| | | خواهند گفت: از آن خدا است. بگو: پس چگونه گول (هوا و هوس و وسوسهی شیاطین را) میخورید و (از حق کنارهگیری میکنید، انگار) جادو و جنبل میشوید؟ [[«أَنَّی»: چگونه؟ «تُسْحَرُونَ»: جادو میشوید. افسون میگردید. گول زده میشوید و از حق برگردانده میشوید.]] |
|
2763 | 23 | 90 | بل أتيناهم بالحق وإنهم لكاذبون |
| | | (چنین نیست که ایشان میانگارند و قرآن را افسانهسرائیها و دروغگوئیهای پیشینیان قلمداد مینمایند) بلکه برای ایشان حق را آوردهایم (که قرآن است و قانون آئینی است که وسیلهی سعادت دنیا و آخرت همگان است) و آنان قطعاً دروغگویند (در این که قرآن را اساطیر و اکاذیب گذشتگان میگویند). [[«الْحَقِّ»: مراد قرآن است که آئیننامه راستین اسلام است (نگا: بقره / 119، نساء / 170، یونس / 108). توحید و کتابهای آسمانی و شرائع الهی.]] |
|
2764 | 23 | 91 | ما اتخذ الله من ولد وما كان معه من إله إذا لذهب كل إله بما خلق ولعلا بعضهم على بعض سبحان الله عما يصفون |
| | | خداوند نه فرزندی برای خود برگرفته است و نه خدائی با او (انباز) بوده است، چرا که اگر خدائی با او میبود، هر خدائی به آفریدگان خود میپرداخت (و در نتیجه هر بخشی از جهان با نظام خاصّی اداره میگردید، و این با وحدت نظامی که بر سراسر هستی حاکم است، سازگار نمیبود) و هر یک از خدایان (برای توسعهی قلمرو حکومت خود) بر دیگری برتری و چیرگی میجست (و نظام عالم از هم گسیخته میشد و جهان هستی به تباهی میکشید). خدا والاتر و بالاتر از آن چیزها (و یاوهسرائیهائی) است که ایشان (خدای را بدانها وصف و دربارهی او) میگویند. [[«لَذَهَبَ کُلُّ إِلهٍ بِمَا خَلَقَ»: هر خدائی به اداره امور آفریدگان خاصّ خود میپرداخت و به دیگران محبّت و مرحمتی نمیکرد، و از آمیزش مخلوقات خویش با سایر آفریدهها جلوگیری مینمود، و نمیگذاشت خدایان دیگر برآفریدگانش چیره شوند و در کارهایشان دخالت ورزند. «لَعَلا بَعْضُهُمْ عَلَی بَعْضٍ»: برخی بر برخی دیگر میخواست چیره شود. یکی بر دیگری برتری میجست، تا بر رقعه ملک خود بیفزاید و سایرین را مغلوب خویشتن نماید.]] |
|
2765 | 23 | 92 | عالم الغيب والشهادة فتعالى عما يشركون |
| | | خدا از پنهان و آشکار (همهی آفریدگان) آگاه است (و سرتاسر هستی در قبضهی قدرت او است و نیازی برای ادارهی جهان به فرزند و شریک و کمک این و آن ندارد، و) لذا او پاک و دور از آن چیزهائی است که ایشان شریک (خداوند جهان) میگردانند. [[«تَعَالَی»: بالاتر و برتر است. بسی دورتر و والاتر است (نگا: انعام / 100، اعراف / 190).]] |
|
2766 | 23 | 93 | قل رب إما تريني ما يوعدون |
| | | بگو: پروردگارا! اگر چیزی (را از عذاب) که بدان وعده داده میشوند، (در دنیا بر سر آنان بیاوری، در حالی که من در میانشان باشم و) به من بنمائی. [[«إِمَّا»: مرکب است از (إِنْ) شرطیّه و (ما) زائده که برای تأکید ذکر میشود. «تُرِیَنِّی»: به من بنمائی. به من نشان دهی. مراد این است که اگر عذاب و بلا را دامنگیرشان کردی، در حالی که من در قید حیات و در میانشان باشم.]] |
|
2767 | 23 | 94 | رب فلا تجعلني في القوم الظالمين |
| | | پروردگارا! مرا از زمرهی کافران مگردان (و همراه ایشان معذّب منما). [[«لا تَجْعَلْنِی ...»: مراد این است که اگر کافران طاغی و ستمگران یاغی را به عذاب گرفتار فرمودی، مرا همراه ایشان گرفتار عذاب مفرما. یعنی گاهی فتنه و بلا بیگناه و گناهکار، یا تر و خشک را شامل میشود، پروردگارا در چنین مواقعی مرا از عذاب به دور دار (نگا: انفال / 25).]] |
|
2768 | 23 | 95 | وإنا على أن نريك ما نعدهم لقادرون |
| | | ما قطعاً میتوانیم آنچه را که بدیشان وعده میدهیم به تو بنمایانیم، (و تو را محفوظ و بر آنان پیروز گردانیم. لذا به یاری ما و پیروزی خود مطمئن باش). [[«مَا»: مراد عذاب است.]] |
|