نتائج البحث: 6236
|
ترتيب الآية | رقم السورة | رقم الآية | الاية |
2308 | 19 | 58 | أولئك الذين أنعم الله عليهم من النبيين من ذرية آدم وممن حملنا مع نوح ومن ذرية إبراهيم وإسرائيل وممن هدينا واجتبينا إذا تتلى عليهم آيات الرحمن خروا سجدا وبكيا |
| | | ایشان کسانی از پیامبران برجستهاند-که خدا بر ایشان نعمت ارزانی داشت- از دودمان آدم و از کسانی که با نوح (در کشتی) سوار(شان) کردیم و (نیز) از دودمان ابراهیم و اسرائیل و از کسانی که (آنان را) هدایت نمودیم و برگزیدیم؛ هنگامی که آیات (خدای) رحمان بر ایشان خوانده شود، سجدهکنان و گریان به خاک فرو افتند. |
|
2309 | 19 | 59 | فخلف من بعدهم خلف أضاعوا الصلاة واتبعوا الشهوات فسوف يلقون غيا |
| | | پس بعد از آنان جانشینانی ناپسند بر جای ماندند (که) نماز را ضایع ساخته و از هوسها پیروی کردند. پس در آیندهای دور گمراهی را (از روی اعتقاد فاسد) خواهند یافت. |
|
2310 | 19 | 60 | إلا من تاب وآمن وعمل صالحا فأولئك يدخلون الجنة ولا يظلمون شيئا |
| | | مگر کسانی که توبه کرده و ایمان آورده و کاری شایسته(ی ایمان) انجام دادند. پس به بهشت در آیند و هیچ ستمی نخواهند دید: |
|
2311 | 19 | 61 | جنات عدن التي وعد الرحمن عباده بالغيب إنه كان وعده مأتيا |
| | | باغهای جاودانه که (خدای) رحمان بندگانش را (به آنها) در غیب وعده داده است. بیگمان وعدهی او آمدنی بوده است. |
|
2312 | 19 | 62 | لا يسمعون فيها لغوا إلا سلاما ولهم رزقهم فيها بكرة وعشيا |
| | | در آنجا سخن بیهودهای نمیشنوند، جز سلامی، و روزیشان برایشان صبح و شام در آنجا (آماده) است. |
|
2313 | 19 | 63 | تلك الجنة التي نورث من عبادنا من كان تقيا |
| | | آن (بزرگْ مکان) همان بهشتی است که هر یک از بندگانمان را که پرهیزگار بودهاند به میراث میدهیم. |
|
2314 | 19 | 64 | وما نتنزل إلا بأمر ربك له ما بين أيدينا وما خلفنا وما بين ذلك وما كان ربك نسيا |
| | | و (ما فرشتگان) جز به امر پروردگارت نازل نمیشویم. آنچه پیش روی ما و آنچه پشت سر ما و آنچه میان این دو است (همه) تنها برای اوست و پروردگارت هرگز فراموشکار نبوده است. |
|
2315 | 19 | 65 | رب السماوات والأرض وما بينهما فاعبده واصطبر لعبادته هل تعلم له سميا |
| | | پروردگار آسمانها و زمین و آنچه میان آن دو است. پس او را بپرست و برای پرستش او بسی شکیبا باش. آیا برای او(همتا و) همنامی میشناسی؟ |
|
2316 | 19 | 66 | ويقول الإنسان أإذا ما مت لسوف أخرج حيا |
| | | و انسان میگوید: «آیا هنگامیکه بمیرم، بهراستی در آیندهای دور زنده (از قبر) بیرون آورده میشوم؟» |
|
2317 | 19 | 67 | أولا يذكر الإنسان أنا خلقناه من قبل ولم يك شيئا |
| | | آیا و (این) انسان به یاد نمیآورد (که) ما او را بهدرستی از پیش آفریدیم. حال آنکه (هرگز) چیزی نبوده است؟ |
|