نتائج البحث: 6236
|
ترتيب الآية | رقم السورة | رقم الآية | الاية |
2044 | 17 | 15 | من اهتدى فإنما يهتدي لنفسه ومن ضل فإنما يضل عليها ولا تزر وازرة وزر أخرى وما كنا معذبين حتى نبعث رسولا |
| | | هر كه به راه آيد، تنها به سود خود به راه آمده، و هر كه بيراهه رود تنها به ضرر خود بيراهه رفته است و هيچ حمل كنندهاى بار گناه ديگرى را بر نمىدارد، و ما عذاب كننده نبودهايم تا وقتى كه رسولى بفرستيم |
|
2045 | 17 | 16 | وإذا أردنا أن نهلك قرية أمرنا مترفيها ففسقوا فيها فحق عليها القول فدمرناها تدميرا |
| | | و چون بخواهيم شهرى را هلاك كنيم خوشگذرانهاى آن را وا مىداريم [و آزاد مىگذاريم] تا در آن فسق و فساد كنند پس عذاب الهى بر آن محقق مىگردد و آن را به طور كامل فرو مىكوبيم |
|
2046 | 17 | 17 | وكم أهلكنا من القرون من بعد نوح وكفى بربك بذنوب عباده خبيرا بصيرا |
| | | و چه بسيار نسلهايى را پس از نوح هلاك نموديم، و همين بس كه پروردگار تو به گناهان بندگانش آگاه و بيناست |
|
2047 | 17 | 18 | من كان يريد العاجلة عجلنا له فيها ما نشاء لمن نريد ثم جعلنا له جهنم يصلاها مذموما مدحورا |
| | | هر كس خواهان دنياى زود گذر است، به زودى هر كه را خواهيم نصيبى از آن مىدهيم، سپس جهنم را برايش مقرّر مىكنيم تا نكوهيده و مطرود در آن وارد شود |
|
2048 | 17 | 19 | ومن أراد الآخرة وسعى لها سعيها وهو مؤمن فأولئك كان سعيهم مشكورا |
| | | و هر كس آخرت خواهد و با سعى لازم براى آن بكوشد- در حالى كه مؤمن باشد- آنانند كه از سعيشان قدردانى خواهد شد |
|
2049 | 17 | 20 | كلا نمد هؤلاء وهؤلاء من عطاء ربك وما كان عطاء ربك محظورا |
| | | همه را، اين گروه و آن گروه را از عطاى پروردگارت مدد مىبخشيم، و عطاى پروردگار تو از كسى منع نشده است |
|
2050 | 17 | 21 | انظر كيف فضلنا بعضهم على بعض وللآخرة أكبر درجات وأكبر تفضيلا |
| | | بنگر كه چگونه بعضىشان را بر بعضى ديگر برترى داديم، و البته آخرت به لحاظ درجات، عظيمتر و از نظر برترى، بزرگتر است |
|
2051 | 17 | 22 | لا تجعل مع الله إلها آخر فتقعد مذموما مخذولا |
| | | با خدا معبود ديگرى قرار مده كه نكوهيده و وانهاده فرو نشينى |
|
2052 | 17 | 23 | وقضى ربك ألا تعبدوا إلا إياه وبالوالدين إحسانا إما يبلغن عندك الكبر أحدهما أو كلاهما فلا تقل لهما أف ولا تنهرهما وقل لهما قولا كريما |
| | | و پروردگار تو مقرر داشته كه جز او را نپرستيد و با پدر و مادر احسان كنيد. اگر يكى از آن دو يا هر دو در كنار تو به پيرى رسند، به آنها اف مگو! و آنها را به خشونت مران و با آنها كريمانه سخن بگوى |
|
2053 | 17 | 24 | واخفض لهما جناح الذل من الرحمة وقل رب ارحمهما كما ربياني صغيرا |
| | | و از سر مهربانى بال فروتنى بر آنان بگستر و بگو: پروردگارا! آنها را رحمت آور، چنان كه مرا در كودكى پرورش دادند |
|