نتائج البحث: 6236
|
ترتيب الآية | رقم السورة | رقم الآية | الاية |
1753 | 14 | 3 | الذين يستحبون الحياة الدنيا على الآخرة ويصدون عن سبيل الله ويبغونها عوجا أولئك في ضلال بعيد |
| | | ئهوانهی که ژیانی دنیایان له به نرخترو خۆشهویستره له ژیانی جیهانی دوایی، ههمیشه بهربهست دهخهنه بهر ڕێبازی خواو دهیانهوێت له ڕێڕهوی خۆی دهربچێت و بترازێت، (یاخود پهسهنده لایان، بهڵام بهمهرجێك له خزمهت پلان و نهخشهی ئهواندا بێت) ئا ئهوانه له گومڕاییهکی قووڵ و بێ سهرو بندا سهرگهردانن و دهمێننهوه. |
|
1754 | 14 | 4 | وما أرسلنا من رسول إلا بلسان قومه ليبين لهم فيضل الله من يشاء ويهدي من يشاء وهو العزيز الحكيم |
| | | ئێمه هیچ فرستادیهکمان ڕهوانه نهکردووه تهنها بهزمانی قهومهکهی نهبێت، (یهکێك بووه له خۆیان و به زمانی ئهوان دواوه) تا ههموو شتێکیان بۆ ڕوون بکاتهوه، ئینجا خوای گهوره ئهو کهسهی گومڕا کردووه که وستوویهتی (چونکه گوێی بۆ بانگهوازی حهق نهگرتووه)، ئهوهش که وستویهتی هیدایهتی داوه (پهروهردگار پاڵپشتی ژیرو هۆشمهندانه)، ئهو زاتهش باڵا دهسته (ویستی ئهو له سهروو ههموو ویستهکانهوهیه)، دانایه و (دهزانێت کێ شایستهی ئهو ڕهحمهته بهنرخهیه). |
|
1755 | 14 | 5 | ولقد أرسلنا موسى بآياتنا أن أخرج قومك من الظلمات إلى النور وذكرهم بأيام الله إن في ذلك لآيات لكل صبار شكور |
| | | سوێند بهخوا بهڕاستی ئێمه موسامان ڕهوانه کرد، هاوڕێ لهگهڵ موعجیزهی زۆردا (فهرمانما پێدا) که قهوم و عهشیرتت له تاریکیهکان ڕزگار بکهو بهرهو نوورو ڕووناکی بیانبه، ڕۆژهکانی خوایان بهێنهرهوه یاد (ئهو ڕۆژانهی که تۆڵهی له بێ باوهڕان سهند و ئیماندارانی سهرسهخت)، بێگومان ئا لهو بهسهرهاتانهدا بهڵگه و نیشانهی زۆر ههن، بۆ ههموو ئهو کهسانهی که زۆر خۆگرن (لهکاتی تهنگانهدا)، زۆر سوپاسگوزاریشن (لهکاتی خۆشیدا). |
|
1756 | 14 | 6 | وإذ قال موسى لقومه اذكروا نعمة الله عليكم إذ أنجاكم من آل فرعون يسومونكم سوء العذاب ويذبحون أبناءكم ويستحيون نساءكم وفي ذلكم بلاء من ربكم عظيم |
| | | (یادیان بهێنهرهوه) کاتێك موسا به قهومهکهی وت: یادی نازو نیعمهتهکانی خوا بکهنهوه لهسهرتان، کاتێك له دارو دهستهی فیرعهون ڕزگاری کردن که بهناخۆشترین شێوه سزای دهدات، کوڕانی ئێوهیان سهر دهبڕی و ئافرهتانی ئێوهیان دههێشتهوه (بۆ کارهکهری)، بێگومان ئا لهو پێشهاتانهدا بهڵاو تاقی کردنهوهیهکی گهوره لهلایهن پهروهردگارتانهوه بۆتان ساز درابوو. |
|
1757 | 14 | 7 | وإذ تأذن ربكم لئن شكرتم لأزيدنكم ولئن كفرتم إن عذابي لشديد |
| | | لهیادتان بێت که: پهروهردگارتان بڕیاری داوه، سوێند بهخوا ئهگهر سوپاسگوزارو شوکرانه بژێر بن، ڕزق و ڕۆزی و نازو نیعمهتتان بهسهردا دهڕێژێنم و زیادی دهکهم، بهڵام: ئهگهر ناشوکرو سوپاس ناپهزێڕ بن، بهڕاستی ئهو کاته ئیتر تۆڵه و سزای من زۆر به ئازار دهبێت. |
|
1758 | 14 | 8 | وقال موسى إن تكفروا أنتم ومن في الأرض جميعا فإن الله لغني حميد |
| | | موسا وتی: خهڵکینه ئهگهر ئێوه و ههموو دانیشتوانی سهر زهوی بهگشتی خوانهناس و بێ باوهڕ بن، ئهوه بێگومان ههر خۆتان زهرهر دهکهن، چونکه خوا ههر خۆی بێ نیازه و شایستهی سوپاسه. |
|
1759 | 14 | 9 | ألم يأتكم نبأ الذين من قبلكم قوم نوح وعاد وثمود والذين من بعدهم لا يعلمهم إلا الله جاءتهم رسلهم بالبينات فردوا أيديهم في أفواههم وقالوا إنا كفرنا بما أرسلتم به وإنا لفي شك مما تدعوننا إليه مريب |
| | | باشه، ئایا ههواڵی قهومه پێشووهکانتان پێ نهگهشتووه، قهومی (نوح و عاد و ثمود)، ئهوانهش که له دوای ئهوان هاتوون، تهنها خوا نهبێت کهس نازانێت چهنده بوون و چیان بهسهر هاتووه، ئهوانه فرستادهکانیان به بهڵگهی زۆرهوه هاتن دووپاتیان دهکردهوه که پێغهمبهری پهروهردگارن، کهچی خوانهناسان یان بهدهستیان ئاماژهیان دهکرد بۆ پێغهمبهران که بێدهنگ بن، یاخود دهستیان دهبرد بۆ دهمی خۆیان و (دهیانکرده فیکه و هۆسه و گاڵتهجاڕی) و دهیانوت: بێگومان ئێمه باوهڕمان بهم پهیام و بهرنامهیه نیه که به ئێوهدا ڕهوانه کراوه، بهڕاستی ئێمهش له دوو دڵیهکدان که خهڵکیش دهخاته گومانهوه لهوهی که ئێوه بهنگهوازی ئێمهی بۆ دهکهن. |
|
1760 | 14 | 10 | قالت رسلهم أفي الله شك فاطر السماوات والأرض يدعوكم ليغفر لكم من ذنوبكم ويؤخركم إلى أجل مسمى قالوا إن أنتم إلا بشر مثلنا تريدون أن تصدونا عما كان يعبد آباؤنا فأتونا بسلطان مبين |
| | | پێغهمبهرانیان وتیان: باشه، ئاخر گومان له چی دهکهن؟ ئایا له خوای پهروهردگاردا گومان ههیه؟! بهدیهێنهری ئاسمانهکان و زهوی؟! ئهو زاته بانگتان دهکات بۆ ئهوهی لێتان خۆش ببێت، بۆ ئهوهی ههڵهو گوناههکانتان چاوپۆشی بکات و مۆڵهتیشیتان دهدات تا کاتێکی دیاریکراو، کهچی (خوا نهناسان ڕوو بهپێغهمبهران) وتیان: ئێوه تهنها بهشهرن وهکو ئێمه هیچی تر نین (لهباتی سوپاسی خوا بکهن که ئهوهنده ئادهمیزاد ڕێزداره، نوێنهر له خۆیان ههڵدهبژێرێت)، کهچی ڕهخنهیان گرت و وتیان: ئێوه دهتانهوێت ڕێگرو دژ بهوه بن که باو و باپیرانمان دهیانپهرست (دهی ئهگهر ڕاست دهکهن) بهڵگهیهکی ئاشکرامان بۆ بهێنن و نیشانمان بدهن؟! |
|
1761 | 14 | 11 | قالت لهم رسلهم إن نحن إلا بشر مثلكم ولكن الله يمن على من يشاء من عباده وما كان لنا أن نأتيكم بسلطان إلا بإذن الله وعلى الله فليتوكل المؤمنون |
| | | پێغهمبهرانیان پییان وتن: ئێمه تهنها بهشهرێکین وهکو ئێوه و هیچی تر، بهڵام خوا ویستی ههر کهسێکی ببێت له بهندهکانی خۆی منهت دهخاتهسهری (ههڵیاندهبژێرێ بۆ گهیاندنی پهیامه پیرۆزهکهی)، ئێمه بۆمان نهبووه هیچ بهڵگه و موعجیزهیهکتان بۆ بهێنین مهگهر به ویست و مۆڵهتی خوا نهبێت، دهبا ئهوانهی که ئیماندارن ههر پشت بهخوا ببهستن. |
|
1762 | 14 | 12 | وما لنا ألا نتوكل على الله وقد هدانا سبلنا ولنصبرن على ما آذيتمونا وعلى الله فليتوكل المتوكلون |
| | | جا ئهوه چیمان ههیه ئێمه ئهگهر پشت به پهروهردگاری مهزن نهبهستین، لهکاتێکدا که بهڕاستی ئهو زاته هیدایهت و ڕێنموویی کردووین بۆ ههموو ڕێگهو ڕێبازێکی چاك و بهسوود، مهرج بێت له بهرامبهر ئهو ههموو نهخۆشی و ئازارهوه که ئێوه بۆ ئێمهتان پێش هێنه، خۆگرو بهئارام بین، دهبا ئهوانهی که پشتیوانیان پێویسته ههر پشت بهخوا ببهستن. |
|