نتائج البحث: 6236
|
ترتيب الآية | رقم السورة | رقم الآية | الاية |
1508 | 11 | 35 | أم يقولون افتراه قل إن افتريته فعلي إجرامي وأنا بريء مما تجرمون |
| | | آيا [در بارهى قرآن] مىگويند: آن را خود بافته است؟ بگو: اگر آن را بافته باشم، گناهم بر عهدهى من است و من از گناهانى كه شما مىكنيد بيزارم |
|
1509 | 11 | 36 | وأوحي إلى نوح أنه لن يؤمن من قومك إلا من قد آمن فلا تبتئس بما كانوا يفعلون |
| | | و به نوح وحى شد كه از قوم تو جز آنها كه [تاكنون] ايمان آوردهاند ديگر كسى ايمان نخواهد آورد، پس از آنچه مىكنند غمگين مباش |
|
1510 | 11 | 37 | واصنع الفلك بأعيننا ووحينا ولا تخاطبني في الذين ظلموا إنهم مغرقون |
| | | و كشتى را زير نظر ما و به اشارهى ما بساز، و در بارهى كسانى كه ستم كردند با من سخن مگوى كه آنها غرق شدنى هستند |
|
1511 | 11 | 38 | ويصنع الفلك وكلما مر عليه ملأ من قومه سخروا منه قال إن تسخروا منا فإنا نسخر منكم كما تسخرون |
| | | و [نوح] كشتى را مىساخت و هر بار كه اشرافى از قومش بر او مىگذشتند مسخرهاش مىكردند. گفت: اگر ما را مسخره كنيد، ما [نيز] شما را همانگونه كه مسخره مىكنيد مسخره خواهيم كرد |
|
1512 | 11 | 39 | فسوف تعلمون من يأتيه عذاب يخزيه ويحل عليه عذاب مقيم |
| | | به زودى خواهيد دانست كه عذاب [الهى] سراغ چه كسى مىآيد كه خوارش سازد و عذابى پايدار بر سرش فرود آيد |
|
1513 | 11 | 40 | حتى إذا جاء أمرنا وفار التنور قلنا احمل فيها من كل زوجين اثنين وأهلك إلا من سبق عليه القول ومن آمن وما آمن معه إلا قليل |
| | | تا آنگاه كه فرمان ما در رسيد و تنور جوشيدن گرفت، فرموديم: از هر جفتى [از حيوانات] دو تا و خاندان خود را- مگر كسى كه قبلا در بارهى او حكم صادر شده- و نيز كسانى را كه ايمان آوردهاند در كشتى سوار كن و جز عدّهى كمى با او ايمان نياوردند |
|
1514 | 11 | 41 | وقال اركبوا فيها بسم الله مجراها ومرساها إن ربي لغفور رحيم |
| | | و [نوح] گفت: در آن سوار شويد. به نام خداست حركت آن و به نام خداست ايستادن آن [و] پروردگار من آمرزندهى مهربان است |
|
1515 | 11 | 42 | وهي تجري بهم في موج كالجبال ونادى نوح ابنه وكان في معزل يا بني اركب معنا ولا تكن مع الكافرين |
| | | و آن [كشتى] آنها را در ميان امواجى همچون كوهها مىبرد، و نوح پسرش را كه در كنارى بود صدا زد: اى پسرك من! با ما سوار شو و با كافران مباش |
|
1516 | 11 | 43 | قال سآوي إلى جبل يعصمني من الماء قال لا عاصم اليوم من أمر الله إلا من رحم وحال بينهما الموج فكان من المغرقين |
| | | گفت: به زودى به كوهى پناه خواهم برد كه مرا از آب در امان نگاه دارد. [نوح] گفت: امروز از فرمان خداوند هيچ نگاه دارندهاى نيست مگر كسى كه [خدا بر او] رحم كند. و موج ميانشان حايل شد و از غرق شدگان گرديد |
|
1517 | 11 | 44 | وقيل يا أرض ابلعي ماءك ويا سماء أقلعي وغيض الماء وقضي الأمر واستوت على الجودي وقيل بعدا للقوم الظالمين |
| | | و گفته شد: اى زمين! آب خود فرو بر، و اى آسمان بازايست، و آب فروشد و كار پايان يافت و [كشتى] بر جودى قرار گرفت و گفته شد: مرگ بر ستمگران |
|