نتائج البحث: 6236
|
ترتيب الآية | رقم السورة | رقم الآية | الاية |
1382 | 10 | 18 | ويعبدون من دون الله ما لا يضرهم ولا ينفعهم ويقولون هؤلاء شفعاؤنا عند الله قل أتنبئون الله بما لا يعلم في السماوات ولا في الأرض سبحانه وتعالى عما يشركون |
| | | و غير از خدا چيزهايى را مىپرستند كه نه سودشان مىرساند و نه زيان، و مىگويند: اينها شفيعان ما در نزد خدايند. بگو: آيا خدا را از چيزى خبر مىدهيد كه در آسمانها و زمين سراغ ندارد؟ او منزه و برتر است از آنچه شريك وى مىسازند |
|
1383 | 10 | 19 | وما كان الناس إلا أمة واحدة فاختلفوا ولولا كلمة سبقت من ربك لقضي بينهم فيما فيه يختلفون |
| | | و مردم جز يك امّت نبودند، پس اختلاف كردند. و اگر پيشتر حكم [مهلت] از جانب پروردگارت صادر نشده بود، قطعا در آنچه بر سرش اختلاف دارند ميانشان فيصله داده شده بود [و همگى هلاك مىشدند] |
|
1384 | 10 | 20 | ويقولون لولا أنزل عليه آية من ربه فقل إنما الغيب لله فانتظروا إني معكم من المنتظرين |
| | | و مىگويند: چرا معجزهاى [كه ما مىخواهيم] از جانب پروردگارش بر او نازل نمىشود؟ بگو: علم غيب تنها از آن خداست، [شما كه بهانهجوئى مىكنيد] پس منتظر باشيد كه من هم با شما از منتظرانم |
|
1385 | 10 | 21 | وإذا أذقنا الناس رحمة من بعد ضراء مستهم إذا لهم مكر في آياتنا قل الله أسرع مكرا إن رسلنا يكتبون ما تمكرون |
| | | و چون مردم را پس از آسيبى كه به ايشان رسيده رحمتى بچشانيم، به ناگاه آنها را مىبينى كه در آيات ما مكر و بدانديشى مىكنند. بگو: مكر خدا سريعتر است، و مسلما رسولان ما (فرشتگان) آنچه مكر مىكنيد مىنويسند |
|
1386 | 10 | 22 | هو الذي يسيركم في البر والبحر حتى إذا كنتم في الفلك وجرين بهم بريح طيبة وفرحوا بها جاءتها ريح عاصف وجاءهم الموج من كل مكان وظنوا أنهم أحيط بهم دعوا الله مخلصين له الدين لئن أنجيتنا من هذه لنكونن من الشاكرين |
| | | او كسى است كه شما را در خشكى و دريا سير مىدهد، تا وقتى كه در كشتى باشيد و به سبب بادى خوش [و موافق] آنها را به حركت در آورد و به آن شاد گردند، ناگهان طوفان سختى بر آنها بوزد و موج از هر طرف بر آنها بتازد، و بدانند كه در محاصره افتادهاند، در آن حا |
|
1387 | 10 | 23 | فلما أنجاهم إذا هم يبغون في الأرض بغير الحق يا أيها الناس إنما بغيكم على أنفسكم متاع الحياة الدنيا ثم إلينا مرجعكم فننبئكم بما كنتم تعملون |
| | | پس همين كه نجاتشان داد، ناگهان در زمين به ناحق سركشى مىكنند. اى مردم! سركشى شما فقط به زيان خود شماست. تنها بهرهاى [كوتاه] از زندگى دنيا مىبريد و عاقبت بازگشت شما به سوى ما خواهد بود، پس شما را از آنچه انجام مىداديد با خبر خواهيم كرد |
|
1388 | 10 | 24 | إنما مثل الحياة الدنيا كماء أنزلناه من السماء فاختلط به نبات الأرض مما يأكل الناس والأنعام حتى إذا أخذت الأرض زخرفها وازينت وظن أهلها أنهم قادرون عليها أتاها أمرنا ليلا أو نهارا فجعلناها حصيدا كأن لم تغن بالأمس كذلك نفصل الآيات لقوم يتفكرون |
| | | در حقيقت مثل زندگى دنيا مثل بارانى است كه از آسمان نازل كرديم، پس گياهان زمين از آنچه مردم و چهارپايان مىخورند با آن در آميخت، [و سيراب شد] تا چون زمين رونق و زينت خود را گرفت و صاحبان زمين احساس كردند كه محصولات را در چنگ خود دارند، [به ناگاه] فرم |
|
1389 | 10 | 25 | والله يدعو إلى دار السلام ويهدي من يشاء إلى صراط مستقيم |
| | | و خداوند به سراى سلامت [و بهشت] مىخواند و هر كه را بخواهد به راه راست هدايت مىكند |
|
1390 | 10 | 26 | للذين أحسنوا الحسنى وزيادة ولا يرهق وجوههم قتر ولا ذلة أولئك أصحاب الجنة هم فيها خالدون |
| | | براى آنان كه كار نيك كردهاند عاقبت نيكوتر و بيش از آن هست، و سيه رويى و خوارى چهرههايشان را نمىگيرد. آنها اهل بهشتند و در آن جاودانه خواهند بود |
|
1391 | 10 | 27 | والذين كسبوا السيئات جزاء سيئة بمثلها وترهقهم ذلة ما لهم من الله من عاصم كأنما أغشيت وجوههم قطعا من الليل مظلما أولئك أصحاب النار هم فيها خالدون |
| | | و كسانى كه كارهاى بد كردند، جزاى هر بدى همانند آن است و خوارى آنها را فرا مىگيرد. در مقابل خدا هيچ كس حامى آنها نيست. چنان شوند كه گويى چهرههايشان با پارههايى از شب ظلمانى پوشيده شده است. آنها اهل آتشند و در آن جاودانند |
|