نتائج البحث: 6236
|
ترتيب الآية | رقم السورة | رقم الآية | الاية |
120 | 2 | 113 | وقالت اليهود ليست النصارى على شيء وقالت النصارى ليست اليهود على شيء وهم يتلون الكتاب كذلك قال الذين لا يعلمون مثل قولهم فالله يحكم بينهم يوم القيامة فيما كانوا فيه يختلفون |
| | | و یهودیان گفتند: «نصرانیان بر هیچ (حقی) نیستند.» و نصرانیان (هم) گفتند: «یهودیان بر هیچ (حقّی) نیستند.» حال آنکه آنان هر دو کتاب (وحیانی) را میخوانند. و کسانی که نمیدانند (و از کتابهای وحیانی آگاهی ندارند) نیز (سخنی) همانند گفتهی ایشان گفتند. پس خدا روز رستاخیز در آنچه با هم اختلاف میکردهاند، میان آنان داوری خواهد کرد. |
|
121 | 2 | 114 | ومن أظلم ممن منع مساجد الله أن يذكر فيها اسمه وسعى في خرابها أولئك ما كان لهم أن يدخلوها إلا خائفين لهم في الدنيا خزي ولهم في الآخرة عذاب عظيم |
| | | و کیست بیدادگرتر از آن کس که نگذاشته در مساجد خدا، نام خدا یاد شود و در ویرانی آنها کوشیده است؟ برای آنان نبوده است جز اینکه اینان ترسان (و لرزان) در آن مسجدها درآیند؛ در دنیا ایشان را خواری و برایشان در آخرت عذابی بزرگ است. |
|
122 | 2 | 115 | ولله المشرق والمغرب فأينما تولوا فثم وجه الله إن الله واسع عليم |
| | | و مشرق و مغرب تنها از آنِ خداست؛ پس به هر سو رو کنید، آنجا روی (سوی) خداست. بیگمان، خدا گشایگری بسیار داناست. |
|
123 | 2 | 116 | وقالوا اتخذ الله ولدا سبحانه بل له ما في السماوات والأرض كل له قانتون |
| | | و گفتند: «خدا فرزندی (برای خود) برگرفته.» (او) منزّه است. بلکه هر چه در آسمانها و زمین است، تنها از آنِ اوست (و) همه(ی آفریدگان) برای او (بندگان و) خاضعانند. |
|
124 | 2 | 117 | بديع السماوات والأرض وإذا قضى أمرا فإنما يقول له كن فيكون |
| | | (او) پدیدآورندهی آغازین آسمانها و زمین بدون هیچ سابقهای است و هنگامی که (تکوین) چیزی را اراده فرماید، پس تنها برای آن میگوید: «شو»، پس میشود. |
|
125 | 2 | 118 | وقال الذين لا يعلمون لولا يكلمنا الله أو تأتينا آية كذلك قال الذين من قبلهم مثل قولهم تشابهت قلوبهم قد بينا الآيات لقوم يوقنون |
| | | و کسانی (همچون مشرکان) که (از نظر وحیانی) نمیدانند، گفتند: «چرا خدا با ما سخن نمیگوید؟ یا برای ما نشانهای نمیآید؟» اینگونه، کسانی که پیش از اینان بودند (نیز) مثل همین گفتهی ایشان را گفتند، (و) دلها(و افکار)شان همانند یکدیگر بوده است. ما بیچون نشانهها(ی خود) را برای گروهی که یقین میآورند، نیک روشن گردانیدهایم. |
|
126 | 2 | 119 | إنا أرسلناك بالحق بشيرا ونذيرا ولا تسأل عن أصحاب الجحيم |
| | | ما همواره تو را به تمامی حق فرستادیم، حال آنکه بشارتگر و هشداردهندهای، و دربارهی دوزخیان تو مسئول نیستی. |
|
127 | 2 | 120 | ولن ترضى عنك اليهود ولا النصارى حتى تتبع ملتهم قل إن هدى الله هو الهدى ولئن اتبعت أهواءهم بعد الذي جاءك من العلم ما لك من الله من ولي ولا نصير |
| | | و هرگز یهودیان و نصرانیان از تو راضی نمیشوند، تا آنکه از کیش آنان پیروی کنی. بگو: «در حقیقت، هدایت، تنها، هدایتِ خداست.» و اگر بیگمان پس از آن علم (وحیانی) که تو را حاصل آمد، از هوسهای آنان پیروی کنی، از خدا برای تو هیچ سرپرست و هیچ یاوری نیست. |
|
128 | 2 | 121 | الذين آتيناهم الكتاب يتلونه حق تلاوته أولئك يؤمنون به ومن يكفر به فأولئك هم الخاسرون |
| | | کسانی که کتاب (وحیانی) به آنان دادیم، حال آنکه آن را با دیدهی حق(نگر) میخوانند (و پیروی میکنند)، ایشان بدان [:قرآن] ایمان میآورند، و کسانی که بدان کفر ورزند، همانا زیانکارانند. |
|
129 | 2 | 122 | يا بني إسرائيل اذكروا نعمتي التي أنعمت عليكم وأني فضلتكم على العالمين |
| | | ای فرزندان اسرائیل! نعمتِ ویژهام را - که بر شما ارزانی داشتم، و اینکه شما را بر جهانیان بیگمان برتری دادم - یاد کنید. |
|