نتائج البحث: 6236
|
ترتيب الآية | رقم السورة | رقم الآية | الاية |
1024 | 7 | 70 | قالوا أجئتنا لنعبد الله وحده ونذر ما كان يعبد آباؤنا فأتنا بما تعدنا إن كنت من الصادقين |
| | | گفتند: آيا سوى ما آمدهاى تا خدا را به تنهايى بپرستيم و آنچه را پدرانمان مىپرستيدند واگذاريم؟ پس اگر از راستگويانى آنچه ما را وعده مىدهى- يعنى عذاب خدا- به ما آر. |
|
1025 | 7 | 71 | قال قد وقع عليكم من ربكم رجس وغضب أتجادلونني في أسماء سميتموها أنتم وآباؤكم ما نزل الله بها من سلطان فانتظروا إني معكم من المنتظرين |
| | | گفت: بىگمان عذابى و خشمى از جانب خدايتان بر شما فروآمد. آيا در باره نامهايى- بىمحتوا و بدون واقعيّت- كه شما و پدرانتان [بر بتان] نهادهايد و خدا در باره آنها هيچ حجّتى فرو نفرستاده است با من ستيزه مىكنيد؟! پس در انتظار [عذاب] باشيد، من هم با شما در انتظارم. |
|
1026 | 7 | 72 | فأنجيناه والذين معه برحمة منا وقطعنا دابر الذين كذبوا بآياتنا وما كانوا مؤمنين |
| | | پس او و آنها را كه با او بودند به مهر و بخشايش خويش رهانيديم و بنياد كسانى را كه آيات- نشانهها و سخنان- ما را دروغ انگاشتند و مؤمن نبودند برانداختيم. |
|
1027 | 7 | 73 | وإلى ثمود أخاهم صالحا قال يا قوم اعبدوا الله ما لكم من إله غيره قد جاءتكم بينة من ربكم هذه ناقة الله لكم آية فذروها تأكل في أرض الله ولا تمسوها بسوء فيأخذكم عذاب أليم |
| | | و به قوم ثمود برادرشان صالح را [فرستاديم]. گفت: اى قوم من، خداى را بپرستيد كه شما را جز او خدايى نيست. همانا شما را حجّتى روشن و هويدا از جانب پروردگارتان آمد، اين مادهشتر خداى، شما را آيتى است، پس او را واگذاريد تا در زمين خدا بخورد و هيچ بدى به او نرسانيد كه شما را عذابى دردناك فرا خواهد گرفت. |
|
1028 | 7 | 74 | واذكروا إذ جعلكم خلفاء من بعد عاد وبوأكم في الأرض تتخذون من سهولها قصورا وتنحتون الجبال بيوتا فاذكروا آلاء الله ولا تعثوا في الأرض مفسدين |
| | | و ياد كنيد آنگاه كه شما را از پس [قوم] عاد جانشين [آنها] كرد و شما را در اين سرزمين جاى داد كه از جاهاى نرم و هموار آن كوشكها مىسازيد و كوهها را براى ساختن خانهها مىتراشيد پس نعمتهاى خدا را به ياد آريد و در زمين به تباهكارى مكوشيد. |
|
1029 | 7 | 75 | قال الملأ الذين استكبروا من قومه للذين استضعفوا لمن آمن منهم أتعلمون أن صالحا مرسل من ربه قالوا إنا بما أرسل به مؤمنون |
| | | مهتران قوم او كه گردنكشى مىكردند به ناتوان شمردهشدگان، به همانها كه ايمان آورده بودند، گفتند: آيا شما مىدانيد كه صالح فرستادهاى است از سوى پروردگار خويش؟ گفتند: ما بدانچه او بدان فرستاده شده ايمان داريم. |
|
1030 | 7 | 76 | قال الذين استكبروا إنا بالذي آمنتم به كافرون |
| | | آنان كه گردنكشى كردند گفتند: ما بدانچه شما بدان ايمان آوردهايد كافريم. |
|
1031 | 7 | 77 | فعقروا الناقة وعتوا عن أمر ربهم وقالوا يا صالح ائتنا بما تعدنا إن كنت من المرسلين |
| | | پس مادهشتر را پى كردند- كشتند- و از فرمان پروردگارشان سر برتافتند و گفتند: اى صالح، اگر از فرستادگانى آنچه ما را وعده مىدهى به ما آر. |
|
1032 | 7 | 78 | فأخذتهم الرجفة فأصبحوا في دارهم جاثمين |
| | | پس زمين لرزه- در اثر صاعقه آسمانى- آنان را بگرفت تا در خانههاى خويش به رو درافتادند- و مُردند. |
|
1033 | 7 | 79 | فتولى عنهم وقال يا قوم لقد أبلغتكم رسالة ربي ونصحت لكم ولكن لا تحبون الناصحين |
| | | پس [صالح] از آنان روى گردانيد و گفت: اى قوم من، هر آينه پيام پروردگارم را به شما رساندم و براى شما نيكخواهى كردم و ليكن شما نيكخواهان را دوست نداريد. |
|