نتائج البحث: 6236
|
ترتيب الآية | رقم السورة | رقم الآية | الاية |
1006 | 7 | 52 | ولقد جئناهم بكتاب فصلناه على علم هدى ورحمة لقوم يؤمنون |
| | | و بهراستی و درستی ما با کتابی آمدیمشان (که) از روی علم جداسازیش کردیم، حال آنکه برای گروهی که ایمان میآورند هدایت و رحمتی است. |
|
1007 | 7 | 53 | هل ينظرون إلا تأويله يوم يأتي تأويله يقول الذين نسوه من قبل قد جاءت رسل ربنا بالحق فهل لنا من شفعاء فيشفعوا لنا أو نرد فنعمل غير الذي كنا نعمل قد خسروا أنفسهم وضل عنهم ما كانوا يفترون |
| | | آیا (آنان) جز نظر و انتظار تأویل آن را دارند؟روزی که تأویلش فرا رسد، کسانی که آن را پیش از آن به فراموشی سپردهاند گویند: «حقا (که) فرستادگان پروردگارمان (تمامی) حق را آوردند. پس آیا (امروز) ما را شفاعتگرانی هستند که برای ما شفاعت کنند یا (به دنیا) باز گردانیده شویم، تا غیر از آنچه انجام میدادهایم انجام دهیم؟» بهراستی آنان خود را باخته و زیان کردهاند و آنچه را که افترا میزدهاند از آنان گم گشته است. |
|
1008 | 7 | 54 | إن ربكم الله الذي خلق السماوات والأرض في ستة أيام ثم استوى على العرش يغشي الليل النهار يطلبه حثيثا والشمس والقمر والنجوم مسخرات بأمره ألا له الخلق والأمر تبارك الله رب العالمين |
| | | بیگمان پروردگارتان خدایی است که آسمانها و زمین را در شش زمان آفرید، سپس بر عرش (جهانداری) استیلا یافت. روز را به شب - حال آنکه شتابان آن را میطلبد - میپوشاند، حال آنکه خورشید و ماه و ستارگان به فرمان او رامند. هان (که عالم) خلق و امر (خلقت) از آنِ اوست. فرخنده است خدا، پروردگار جهانیان. |
|
1009 | 7 | 55 | ادعوا ربكم تضرعا وخفية إنه لا يحب المعتدين |
| | | پروردگارتان را در حال زاری و نهانی بخوانید؛ بیگمان او از حدّ گذرندگان را دوست نمیدارد. |
|
1010 | 7 | 56 | ولا تفسدوا في الأرض بعد إصلاحها وادعوه خوفا وطمعا إن رحمت الله قريب من المحسنين |
| | | و در زمین پس از اصلاح آن افساد مکنید و با بیم و امید او را بخوانید. همواره رحمت خدا به نیکوکاران نزدیک است. |
|
1011 | 7 | 57 | وهو الذي يرسل الرياح بشرا بين يدي رحمته حتى إذا أقلت سحابا ثقالا سقناه لبلد ميت فأنزلنا به الماء فأخرجنا به من كل الثمرات كذلك نخرج الموتى لعلكم تذكرون |
| | | و اوست کسی که بادها را پیشاپیش (باران) رحمتش مژدهرسان میفرستد، تا آنگاه که ابرهایی (برخاسته از بخار) گرانبار را (سبکبار) بر کَنَند. آن را برای (زنده ساختن) سرزمینی مرده برانیم، پس با آن، باران فرود آوریم؛ در نتیجه از هر گونه ثمرهای (از خاک و آب) بر آوریم. بدینسان مردگان را (نیز از قبرهاشان) بیرون آوریم؛ شاید شما بهدرستی یاد آورید. |
|
1012 | 7 | 58 | والبلد الطيب يخرج نباته بإذن ربه والذي خبث لا يخرج إلا نكدا كذلك نصرف الآيات لقوم يشكرون |
| | | و روییدنی زمین پاکیزه، به اذن پروردگارش برون میآید و آن (زمینی) که ناپاکیزه شد (گیاهش) جز به سختی و نکبتباری برون نمیآید. اینگونه، آیات (خود) را برای گروهی که شکر میگزارند، گونهگون (بیان) میکنیم. |
|
1013 | 7 | 59 | لقد أرسلنا نوحا إلى قومه فقال يا قوم اعبدوا الله ما لكم من إله غيره إني أخاف عليكم عذاب يوم عظيم |
| | | همانا نوح را بهراستی سوی قومش فرستادیم. پس گفت: «ای قوم من! خدا را بپرستید، برای شما هیچ معبودی جز او نیست، بهراستی من از عذاب روزی بزرگ بر شما بیمناکم.» |
|
1014 | 7 | 60 | قال الملأ من قومه إنا لنراك في ضلال مبين |
| | | سرشناسان قومش گفتند: «بیچون ما تو را بس در ژرفای گمراهی آشکارگری میبینیم.» |
|
1015 | 7 | 61 | قال يا قوم ليس بي ضلالة ولكني رسول من رب العالمين |
| | | گفت: «ای قوم من! هیچگونه گمراهی در من نیست، بلکه من فرستادهای از جانب پروردگار جهانیانم.» |
|